Επιστροφή με ένα από τα δυνατότερα τους άλμπουμ κάνουν οι Aidan Baker και Leah Buckareff, το γνωστό δίδυμο ως Nadja. Με χαρά η Gizeh Rec., ανακοινώνει την απελευθέρωση του δίσκου στις 4 Νοέμβριου. Κάθε λεπτομέρεια είναι καλοσχεδιασμένη. Ξεκινώντας από το εξώφυλλο, που σε προδιαθέτει να το χαζέψεις λίγο παραπάνω από ότι κάνεις συνήθως, σίγουρα θα αναρωτηθείς για τον -όχι και τόσο μικρό- τίτλο του άλμπουμ The Stone Is Not Hit By The Sun, Nor Carved With a Knife, ο οποίος προέρχεται από μια πέτρινη επιγραφή σε έναν ισλανδικό τάφο. Στη συνέχεια ανακαλύπτεις ότι υπάρχουν μόνο τρία κομμάτια, και είναι από τις στιγμές που ξέρεις ήδη ότι θα τελειώσει και θα θέλεις κι άλλο, έστω λίγο ακόμη. Παρ’όλα αυτά πρόκειται για τρία τεράστια -από κάθε άποψη- κομμάτια με πυκνούς και προκλητικούς ήχους. Αμείλικτες υφές τις οποίες προσπαθείς να χτίσεις μέσα σε παγωμένα αισθήματα, χωρίς να χάσεις ούτε μια εικόνα ακόμη και από τις πιο δύσκολες στιγμές. Κάτι εξουθενωτικά όμορφο που σε τυλίγει και δεν θέλεις να το αποχωριστείς, γνωρίζοντας πως κάθε περιορισμός σε βυθίζει, αλλά όσα νιώθεις σε ξαναβγάζουν στην επιφάνεια.

 “The Stone”, άνοιγμα του άλμπουμ με έναν βαθύ και αργό παλμό που βρίσκει στόχο σε ότι σε πονάει. Ένας ρυθμός που κυλάει αργά μέσα σε ένα επιβλητικό αυλάκι για είκοσι δύο λεπτά. Σιγοβράζει μια ένταση που σε δένει σταθερά. Συνεχίζοντας με το “The Sun”, έχουμε μια βαθμιαία μετάβαση από μια καθαρότητα σε κάτι πιο στρεβλό. Οι υφές και οι ήχοι σε παρασύρουν σε ένα εκτεταμένο περιβαλλοντικό τμήμα, βάζοντάς σε να αποφύγεις κάθε σύνθλιψη. Κάτι λεπτό και όμορφο αιωρείται μέσα στο τελευταίο κομμάτι “A Knife”, σχεδόν υπνωτικό, που σηματοδοτεί μια πραγματική αντίθεση με τα δύο προηγούμενα κομμάτια. Σκέψεις που αποσιωπούν, για να μην απογοητεύσουν κάθε σκιά που θέλεις να επαναφέρεις στην αρχική μορφή.

 Παλεύοντας ανάμεσα σε δύο εαυτούς και σε κάθε δυσκολία, το repeat δεν είναι πάντα βοηθητικό για κάθε τελική απόφαση, αλλά σίγουρα είναι κάτι που δεν μπορείς και μάλλον δεν θέλεις να αποφύγεις…

Kat