Endless Melancholy – Her Name In A Language Of Stars (hidden vibes)

Ο νέος δίσκος του Ουκρανού αυτού παραγωγού ηχεί σαν αναμνήσεις ανασυρόμενες ξαφνικά χωρίς κάποιο συγκεκριμένο πρόσχημα. Από την αρχή κιόλας του εισαγωγικού “Tiny Box Of Memories” μια άμεση συναισθηματική επίθεση ξεσπά μέσα σου. Το καλλιτεχνικό όνομα του δημιουργού παραπλανά, καθώς η μουσική του βγάζει μια γλυκόπικρη, σχεδόν νοσταλγική γεύση. Εδώ πάντως, στη νέα του δουλειά, ακούγεται πιο συγκροτημένος από ποτέ. Οι συνθέσεις του φέρνουν στο νου κάτι από Hammock στο πιο θορυβώδες, με την πρωτοποριακότητα στους ήχους να μην είναι ένα από τα μελήματα του συγκεκριμένου παραγωγού. Πάντως, η εθιστικότητα του υλικού σε αυτή τη δουλειά εγγυάται την χορταστικότητα των ακροάσεων του.

Valiska – Repetitions (Bow Bottom Records)

Όσο περισσότερο κάποι@ κυκλοφορεί μουσική σε συχνή βάση, τόσο πιο πολύ γίνεται ευδιάκριτο το προσωπικό του στυλ γραφής. Υπάρχει όμως και ο εμφανής κίνδυνος ομοιογένειας του υλικού,  που κάνει τους δίσκους να μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στο χώρο της drone/ambient σκηνής, και ευτυχώς ο Valiska το αποφεύγει με το τελευταίο του πόνημα.

Ένας δίσκος που ήταν έτοιμος εδώ και καιρό, κυκλοφόρησε μέσα στο κατακαλόκαιρο και έρχεται να μας δυσκολέψει αρκετά ως άκουσμα. Ο ακραιφνής πειραματισμός στους ήχους καθιστά αρκετά αφαιρετικό το όλο αποτέλεσμα. Επίσης, συναντάμε έναν δραματικό χρωματισμό σε ορισμένες συνθέσεις, πιο έντονο από όσο τον είχαμε συνηθίσει στις προηγούμενες του δουλειές, ίσως λόγω του ότι τα φυσικά όργανα υπερισχύουν έναντι των ηλεκτρονικών. Πέρα από ορισμένες ήπιες και γλυκιές συνθέσεις, υπάρχει μια θολή ατμόσφαιρα, σε διάφορα σημεία με τους ήχους να αλληλοσυγκρούονται, δίνοντας τον χαρακτήρα της τραχύτητας στο άλμπουμ. Αν παρακάμψουμε αυτό το χαρακτηριστικό, η προσέγγιση στο Repetitions θα μπορεί να αποδώσει καρπούς.

Offthesky – The Serpent Phase (hibernate)

Έχει ειπωθεί πως τα λόγια βιάζουν την σιωπή, και ενίοτε και τη μουσική. Τι συμβαίνει όμως αν υπάρχει μια φωνή, της οποίας η μελωδικότητα φαίνεται να χαράσσει μια αόρατη παρτιτούρα; Ίσως μια απάντηση να μπορούμε να βρούμε στο νέο άλμπουμ του Offthesky, όπου συναντάμε μια γυναικεία φωνή να κινεί σε ορισμένες συνθέσεις τα νήματα, και σε άλλες να είναι σαν η μουσική να την υποδύεται. Ένα τρυφερό ambient ταξίδι κυλάει αργόσυρτα, αλλά με σταθερή πορεία προς μέρη ονειροπολήσεων. Για καλή μας τύχη, υπάρχει μια ζεστασιά στον γενικό μινιμαλισμό του The Serpent Phase, η οποία κάνει γλυκές και εύγλωττες τις ρέουσες μελωδίες, κάνοντας την μια περίπου ώρα που διαρκεί ο δίσκος να κυλάει σαν ένα ευρύχωρο και εύηχο κομμάτι.

Μπάμπης Κολτράνης