Κάποια στιγμή είχε εκφραστεί ένας ορθός προβληματισμός ως προς τα κενά των κριτικών μας. Αυτό που έλειπε, σημειωνόταν, είναι η χαρτογράφηση και εμβάθυνση των τοπικών σκηνών που βοηθούν καταλυτικά στο να αναδειχθούν οι μπάντες για τις οποίες γράφουμε. Πέραν του γεγονότος ότι απαιτείται χώρος και χρόνος για να απεικονίσουμε τι κρύβεται από πίσω από κάθε όνομα, κάθε δίσκο, κάθε label, μερικές φορές ίσως αρκεί αυτό που μόλις ακούμε για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει στον εκεί περίγυρο. Για την περίπτωση μας εδώ, σίγουρα φτάνει η μελέτη της νέας κυκλοφορίας των Δανών NEXØ για να έχουμε μια αρκετή δόση παραστατικότητας του τι συμβαίνει στην πλούσια punk/hc σκηνή της Κοπεγχάγης, αλλά και στην συγκρουσιακή καθημερινότητα της πόλης.

Ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξαν οι συντοπίτες τους Tvivler, έχουμε μια τρομερή εξέλιξη της μπάντας από το ντεμπούτο τους, μια πειστική ανάδειξη πολιτικών ζητημάτων μέσω της μουσικής τους και μια διάθεση να πειραματιστούν πάνω στον όχι και τόσο ριζοσπαστικό ήχο τους. Μπορεί δηλαδή αυτή η ρυθμοτροπία και τα ριφ να παραπέμπουν σε Bad Religion ή Dag Nasty, με την φωνή να θυμίζει ελαφρώς την αντίστοιχη των Refused αλλά η μαεστρία της μπάντας κάνει τις συνθέσεις αρκούντως φρέσκιες και πυρωτικές. Τολμώ να πω ότι είναι τόσο καλοφτιαγμένος και εύηχος ο δίσκος αυτός που έχει την δυνατότητα να φτάσει στα αυτιά και τις καρδιές περισσότερου κόσμου από όσο περίμενε η ίδια η μπάντα!

Μπάμπης Κολτράνης