Τα πάντα προχωρούν πιο γρήγορα από τον ρυθμό που μας αναλογεί, ώστε να τα αντιληφθούμε στο σύνολο τους. Σε κάποια μέρη, όμως, έχουν φτάσει πιο γρήγορα και πιο μεθοδευμένα στους νέους τρόπους επικοινωνίας, σκέψης και ζωής. Κι αν αυτό φαντάζει ως ένα αξιολογικό συμπέρασμα που αποδεικνύει πόσο “μπροστά” είναι εκεί, έρχονται οι δημιουργοί μουσικών που μιλάνε για αυτές τις αλλαγές της νέας εποχής με τρόπο γλαφυρό, αρκεί να βρεις τους κώδικες τους. Συμπτωματικά, βγήκαν τρεις δίσκοι-οχήματα της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής που συνδέονται με την Posh Isolation και τη σκηνή της Κοπεγχάγης, οι οποίοι μιλούν είτε άμεσα, είτε έμμεσα για τον έρωτα στα χρόνια της διαμεσολαβημένης χολέρας. Ας τους δούμε έναν-έναν.

Varg – Evanescence (A Love Letter) (Posh Isolation)

Ο Σουηδός Varg είναι από τους τύπους που σε μια μέρα μπορούν να γράψουν ένα ολόκληρο άλμπουμ και, όπως αποδεικνύεται από την πλούσια δισκογραφία του, ο ήλιος δεν πρέπει να τον βλέπει και πολύ συχνά! Αυτό όμως, δεν τον κάνει φλύαρο σε αυτά που έχει να πει μιας και έχει βρει έναν τρόπο έκφρασης δικό του, αυθόρμητο μα και μεθοδικό, αποζητώντας τις συνεργασίες ως μια άλλη μορφή βιταμίνης – D που λογικά θα του λείπει εκεί στο Βορρά. Στη νέα του δουλειά, για άλλη μια φορά, δεν περιορίζεται σε ένα στυλ, επιφυλάσσει εκπλήξεις (βλ. το doom φινάλε) και δεν κλείνεται στην άποψη ότι η μουσική χωρίς λόγια μπορεί να μιλήσει για όλα. Αντ’ αυτού βάζει μια φωνή να μιλά για προσωπικές ανησυχίες σύγχρονων περσόνων (βλ. φωτομοντέλο) και έχει προσκαλέσει φωνές για να δώσουν έναν πιο γεμάτο τόνο σχηματοποιώντας σουξέ ενός πιο πραγματικού κόσμου από αυτόν που βλέπουμε γύρω μας. Το πώς συνδέονται όλα με τέτοιο περίτεχνο τρόπο, χρεώνεται στην εμπειρία των απανωτών προηγούμενων κυκλοφοριών του και στην ειλικρίνεια της μουσικής του. Απόλυτα σύγχρονο στην αντίληψη του, μεστό σε νοήματα, μιλά για την αγάπη και την μοναξιά γνωρίζοντας ότι ο πρώτος αυτός κόσμος όσο γλυκός κι αν φαίνεται, βουλιάζει ολοένα και πιο πολύ στον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας του θεάματος και στη ματαιότητα. This is anti-police music!

Croatian Amor – Isa (Posh Isolation)

Το νέο πόνημα του Loke Rahbek είναι, όπως αναμενόταν άλλωστε, ένα γεμάτο άλμπουμ. Όχι ανοικτό σε πολλές ερμηνείες, αλλά ανοικτό, ως ο ίδιος να ‘ναι ένας χώρος για επικοινωνία. Μια πρωτοποριακή αντίληψη πάνω στην ηλεκτρονική μουσική, όπου το συναίσθημα δεν θυσιάζεται για να ακούγεται ο ήχος φρέσκος, αλλά απλώνεται, ώστε να διανθιστεί με λόγια πάνω στο σύγχρονο τρόπο ζωής, χρησιμοποιώντας μια cut up λογική. Brutality makes us feel safe.

Δεν αρκείται όμως, σε αυτό, αλλά μας παραδίδει μέσα σε ένα, θα λέγαμε, μονοθεματικό άλμπουμ, συνθέσεις που στέκουν αυτόνομες και αφοπλιστικές με τη συνεργασία ερμηνευτριών να απλώνουν την αύρα τους κατά μήκος του Isa. Κατά μια έννοια, όλο αυτό μοιάζει σαν μια αποδόμηση του ταχύτατου σκρολαρίσματος που επιδιδόμαστε καθημερινά εντός του Διαδικτύου, καθώς απομονώνει αυτά τα στοιχεία που μιλούν μια γλώσσα που μάχεται το ανούσιο. Και κάποια από αυτά, αν και πολλά, χωρούν εν τέλει σε ένα αριστουργηματικό σχεδόν μισάωρο δίσκο!

JH1.FS3 – Trials & Tribulations (Dais)

Είχε προηγηθεί το ντεμπούτο τους και η κομματάρα “At The Bottom Of The Night” στην περσινή αυτή συλλογή ως προπομπός του τι θα επακολουθήσει στην κοινή πορεία τους, οπότε δεν υπάρχει το στοιχείο του απρόσμενου στη νέα τους δουλειά. Το νέο υλικό του ντουέτου που αποτελείται από την Puce Mary και τον Jesse Sanes ακούγεται χαώδες, αφαιρετικό, σε στιγμές εύστοχο, σε άλλες πλαδαρό, μονίμως αγχώδες, σαν να θέλει να εκφράσει την δυσκολία του να μιλήσεις για το συναίσθημα σήμερα. Το γεγονός ότι διαμένουν κι οι δύο τους στο L.A. κάνει πιο απόκοσμο το μουσικό τους παιχνίδι, πιο εσωτερικευμένο προς σκέψεις εντός κλειστών δωματίων και φωτισμένων οθονών. Μόνο που ο εγκλωβισμός αυτός τείνει να μη βοηθά στη σαφήνεια των ήχων και των μηνυμάτων με την αλλοτριωτική σύγχυση, όπως πάντα, να παραμονεύει.

Everything advances with a pace faster than what we can bare to conceive it at whole. In some places, though, it has come in a faster and more orderly to the new ways of communication, cerebration and living. And if it may appear to be an evaluative conclusion that demonstrates how “advanced” it is there, for the creators of the music talking for the changes of the new era in a glorious way, finding the proper codes of communication is enough. Coincidentally, three albums -charriots of modern electronic music that are connected to Posh Isolation and Copenhagen scene were launched, talking directly or indirectly about love during the mediating cholera. Let’s see them one by one.

Varg – Evanescence (Love Letter) (Posh Isolation)

The Swedish Varg is one of the guys who can write an entire album in a day and as it is evident throughout his rich discography, the sun can’t be seeing him often! But this doesn’t make him babble in what he has to say because he has found his own way of expression, impulsively but yet methodically, which yearns cooperations as another form of vitamin-C, of which there must be a shortage in the North. Once again, in his new work he isn’t limited to a single style, surprises lurk (listen to the doom finale) and doesn’t conclude that music without words can talk about everything. Instead, he puts a voice talking about personal concerns of modern personas (see photomodel) and has invited voices to give a fuller tone by shaping success of a world more real than that we see around us. How they are all connected in such an elaborate way, is attributed to the experience of previous releases and to the honesty of his music. Absolutely modern in his perception, overwhelmed with meanings, talking for love and solitude, knowing that this first world as sweet as it may seem, sinks more and more into the absolute control of the power of spectacle and futility. This is anti-police music!

Croatian Amor – Isa (Posh Isolation)

The new work of Loke Rahbek is, as expected, a full album. Not open to many interpretations, but open, as if itself is a place for communication. An innovative concept of electronic music, where emotion is not sacrifice on the altar of a fresh sound, but spreads to words in modern life, using a cut up logic. Brutality makes us feel safe.

He is not content to this, though, but he deliver us into a -what we would say- monothematic album, compositions that stand independent and disarming, with the cooperation of interpreters spreading their aura along Isa. In a sense, all this seems like a degradation of the very fast scrolling, as a daily habbit on the Internet, as it isolates those elements that speak a language that fights the meaningless. And some of these, though might be many, eventually fit into an almost half – hour masterpiece album!

JH1.FS3 – Trials & Tribulations (Dais)

Their big debut preceded and the grand song “At the bottom of the night” in their last year’s collection as a forerunner of what would follow in their common course, so there is no element of unexpected in their new work. The new duo material made up of Puce Mary and Jesse Sanes sounds chaotic, abstract, at times accurate, at other times flaccid, constantly anxious as if wanting to express the difficulty of talking about emotions in our days. The fact that they both reside in L.A. makes their music game more eerie, more interiorized to thoughts in barred rooms and illuminating screens. But this immurement tends not to help with the clarity of the sounds and meanings with the alienating confusion lurking as always.

Bob Coltrane/Μπάμπης Κολτράνης