Valiska – On Pause (Trouble In Utopia)

Θαμμένα ημερολόγια, θρυμματισμένες στιγμές, φωνές σε αντίλαλο. Κι όμως πίσω απ’ όλα αυτά κρύβονται μελωδίες, χρώματα και ένα δέσμιο κανενός φως. Χαμέν@ κι όμως σώ@ κάθε πρωί πριν ξυπνήσουν όλα γύρω σου. Οι κινήσεις σου αγνοούν την ίδια την ανάμνηση που θα αφήσουν. Το βάρος τους τις ρίχνει στο πηγάδι της λήθης. Όχι όμως όλες. Αυτές που μένουν γίνονται μουσική, αρχικά, μέσα σου. Όταν βγαίνουν προς τα έξω ακούνε με το όνομα “συναίσθημα”. Αυτό είναι τέχνη.

Ο Καναδός Valiska κυκλοφορεί σήμερα τον νέο του δίσκο και, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, αυτός εκφράζει μια σειρά έντονων βιωμάτων που είχε τα τελευταία δύο χρόνια. Δεν σημαίνει ότι κάθε άλμπουμ που έχει αυτόν τον φορτισμένο χαρακτήρα μπορεί να μεταδώσει αυτά που ένιωσε ο/η δημιουργός του όταν το έγραφε, αλλά το On Pause είναι απ’ αυτούς τους δίσκους που το πετυχαίνουν. Ακούγεται δύσκολος στην πρώτη αφή, αλλά κάτω από το υπνωτικό του κέλυφος διαθέτει μια εμμελή και καθαρτική φωνή.

Maps & Diagrams – Differential Equations (numb capsule records)

Σχέδια σχηματίζουν χάρτες και διαγράμματα. Όχι άγνωστης ταυτότητας, ούτε όμως πεπερασμένου εύρους. Εκεί που τελειώνει το πλαίσιο συνεχίζεται η ονειροπόληση ήχων, οι οποίοι είναι σαν να μιλάνε μια παγκόσμια γλώσσα που δεν αναγνωρίζει κανένα σύνορο και κανένα χάρτη. Στο τέλος, αυτή χάνεται και στον χρόνο, σπάζοντας την όποια κυκλικότητα και γραμμικότητα που φαινομενικά υπηρετεί.

Ο Βρετανός M&D πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ στην ημεδαπή Numb Capsule. Είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο label ασχολείται εξ ολοκλήρου με ένα μη μέλος της ντόπιας σκηνής της ηλεκτρονικής μουσικής και δικαιώνεται για αυτήν την επιλογή καθώς μιλάμε για έναν καλοφτιαγμένο δίσκο. Για την ακρίβεια, η μορφή του είναι σε κασέτα, η οποία συνοδεύεται και από ένα βιβλίο με σκίτσα. Μουσικά θα έλεγα ότι παραπέμπει στην πρώτη δεκαετία των Cluster, χωρίς να ακούγεται ρετρό, και αυτό μόνο ως προτέρημα μπορεί να αναφερθεί.

Endless Melancholy – The Vacation (Hidden Vibes/ΠΑΝΘΕΟΝ)

Το τέλος κάθε ιστορίας, κάθε ταξιδιού… θόρυβος, άνεμος, γλυκιά μελωδία, αργό βήμα, ίδιο μοτίβο πάντα, εκ πρώτης όψεως. Ύστερα έρχεται ο χαμένος λυρισμός όσων δεν προλάβαμε να κάνουμε και όσων κάναμε λάθος. Ίδιο μοτίβο πάντα, εκ πρώτης όψεως. Με τη συνέχεια γνωστή-άγνωστη μεταξύ μας. Σαν την ελπίδα.

Ο Ουκρανός ΕΜ μέσα στο καλοκαίρι έβγαλε ένα χειμωνιάτικο άλμπουμ και πριν από λίγες ημέρες βγήκε και σε μορφή κασέτας. Το The Vacation ακολουθεί πιστά το στιλ των προηγούμενων δουλειών του, γεγονός το οποίο είναι αρχικά μειονέκτημα, καθώς δεν ακούμε σε αυτό κάτι καινούριο. Από την άλλη πλευρά, η μουσική του γραφή παραμένει σε ποιοτικά επίπεδα, συνδυάζοντας τη neoclassical με το drone ambient, κάνοντας το αποτέλεσμα να θυμίζει post rock μπάντα σε κατάσταση υπνοβασίας. Για τόσο χειμώνα δηλαδή.

Μπάμπης Κολτράνης