Μάης

Μια ανάσα και τον φτάσαμε! Για όλα τα άλμπουμ που βαρεθήκαμε και μας κούρασαν τον χειμώνα, τις υποσχέσεις που εξαϋλώθηκαν και τους προγραμματισμούς που δεν βγήκαν, η άνοιξη είναι εδώ προς απάντηση τους! Τουτέστιν, προσοχή σε όλα, αλλά κυρίως στο καλοκαίρι που παραμονεύει και δυστυχώς δεν μας αφήνει να χαρούμε αυτή την εποχή που διαρκεί το πολύ δύο βδομάδες στα μέρη μας! Ούτε βέβαια κι η αναμονή να δούμε τους Wire θα διαρκέσει πολύ γιατί επιτέλους έρχονται στις 23 στο Temple προσπαθώντας να μας πείσουν ότι ποτέ δεν είναι αργά για να δεις μια μπάντα, ακόμη κι αν έχουν περάσει τέσσερις (και βάλε) δεκαετίες από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν! Κάποιες δεκαετίες έχουν περάσει και για τους Darkthrone, αλλά αυτοί εκεί, με την πρώτη μπουκιά του νέου τους άλμπουμ που θα βγει στο τέλος του μήνα, να ‘ναι διαολεμένα επιτυχημένη. (view)

Ιούνης

Δεν χρειάζεται να περιγραφεί αυτός ο μήνας γιατί είναι γνωστή η απαρχή της κατάπτωσης που συμβολίζει. Τα φεστιβάλ του Ιούνη φαντάζουν σαν τον τελευταίο χορό πριν την καθολική καταστροφή των διακοπών. Όσα όμως μουσικά δρώμενα για τις μάζες κι αν στήνουν, θα υπάρχουν πάντα ως απάντηση τους εκείνες οι μικρές γιορτές εξίσου μικρών κοινοτήτων που περιμένουν τον ερχομό μπαντών όπως οι Sick Of It All και οι Dwarves (βλ. τις συναυλίες τους στο τέλος του μήνα στην Αθήνα) για να αντιληφθούν τι συνέχει τα αόρατα μέλη τους. Τέλος, στον αντίποδα των θορυβωδών αυτών ακουσμάτων, θα υπάρχουν κι αυτά που απευθύνονται σε μοναχικές ακροάσεις, χωρίς όμως να τους λείπει μια, διαφορετικού έστω είδους, ένταση. Όπως αυτό εδώ από το επερχόμενο άλμπουμ του Rafael Anton Irissari που θα βγει 21 του μήνα…

Ιούλης

Τα φεστιβάλ, όμως, και οι μεγάλες συναυλίες, όπως οι ζέστες, επιμένουν! Εκβιάζοντας συναίσθημα και αναμνήσεις χρειάζεσαι έναν υπερβάλλοντα ζήλο για να αντισταθείς στα κελεύσματα ονομάτων όπως οι The Cure ή οι Dead Can Dance. Ας είναι όμως, αρκετός κόσμος λόγω οικονομικών δυσκολιών θα προτιμήσει να κάνει μια άλλου είδους οικονομική διαχείριση η οποία θα συμπεριλαμβάνει την “κατανάλωση” απλώς νέων μουσικών όπως αυτής εδώ της συλλογής της Blackest Ever Black, πόσο μάλλον όταν αυτές ακούγοντας τους προπομπούς τους, είναι τόσα πολλά υποσχόμενες!

Αύγουστος

Τίποτα, nichts! Δεν νομίζω να τίθεται καν το θέμα να αναφέρουμε τα καλοκαιρινά φεστιβάλ στην επαρχία και δη στα νησιά όπου συναντάς τα ίδια, αποκλειστικά ημεδαπά, ονόματα που είναι σίγουρο ότι θα μαζέψουν κόσμο, συν κάποιες μπάντες που είναι γνωστές-φίλες-κολλητές στους διοργανωτές. Για να φανταστείτε για τι ανύπαρκτο μήνα μιλάμε, δεν υπάρχει καμία αξιομνημόνευτη κυκλοφορία που να βγαίνει τις μέρες αυτές πέραν του νέου άλμπουμ των Slipknot! Τόσο χάλια, οπότε ας αρκεστούμε στο γεγονός ότι με ένα μαγικό τρόπο θα την σκαπουλάρουμε κι αυτό το καλοκαίρι ακούγοντας τη συλλογή μας που ως γνωστόν ο κόσμος που την κατεβάζει την φυλάει για να την ακούει στις παραλίες τον Αύγουστο, Ή μήπως όχι;

Μπάμπης Κολτράνης