Tegh and Kamyar Tavakoli – Through The Winter Woods EP (hibernate)

Κατεβασμένες οι γρίλιες. Προσποίηση πως είναι βράδυ, κάνει κρύο και στέκεις αποκλεισμέν@ στο κέντρο ενός ερημικού δάσους, με μια άγνωστη απειλή ή σωτηρία να πλησιάζει. Κάπου μακριά μπορεί και να συμβαίνουν όλα αυτά και κάποιοι (πιο συγκεκριμένα δύο Ιρανοί πειραματιστές) να προσπαθούν να τα αποτυπώσουν σε ήχους. Το περίγραμμα όμως φαντάζει πολύ στενό για να χωρέσει το πλάτος και το βάθος της μουσικής εδώ. Πλάτος συναισθημάτων και βάθος σκέψεων. Το μόνο όριο που τίθεται στην φαντασία, είναι η σύντομη διάρκεια που συνήθως διαρκεί μια εκστατική ένταση, μακριά από το στημένο παιχνίδι των αναμενόμενων εκρήξεων. Αυτή η μουσική, όμως, αν και διαρκεί λίγο, φτιάχτηκε σαν να μπορεί να κρατήσει ένα όνειρο ζωντανό για πάντα.

Sound Awakener – September Traveller (selfreleased/Grundkeuz Project)

Κάθε μήνας έχει την μουσική που του αρμόζει και σίγουρα ο χάρτινος ή μη Σεπτέμβρης δεν έχει παράπονο. Ίσως να φταίει η μυρωδιά του χαμένου καλοκαιριού που αφήνεται πίσω φέρνοντας όνειρα για τον επερχόμενο χειμώνα. Μπορεί βέβαια να μην έχουμε τώρα (ή πάντα) Σεπτέμβρη, άλλα η αύρα του δεν περιορίζεται κάπου χρονικά. Σχηματικά, επέλεξε για αυτόν τον λόγο να δώσει η Βιετναμέζα Nhung Nguyen τον τίτλο September Traveller στην συγκεκριμένη συλλογή παλαιότερων κομμάτιων της, ώστε να αποδοθεί η πορεία ενός ταξιδιού χωρίς τελειωμό, όπως είναι καθ’ αυτή η μουσική.

Οι συνθέσεις της κυλάνε χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο και είναι σαν να κόβονται αναγκαστικά στο τέλος με κύριο χαρακτηριστικό την παραμόρφωση πιανιστικών μελωδιών σε σημείο ανάποδου παιξίματος τους. Μια πρωινή πάχνη ατονεί τα χρώματα, όπως φαίνεται και στο εξώφυλλο, και μια αφαιρετικής μουσική εμφανίζεται στο επίκεντρο με άξονα το δεκαεξάλεπτο “The Shade You’ve Become”που καταδύεται σε ένα ημίφως γεμάτο αόρατα αρώματα. Αν και αρκετά αφηρημένο, το τελικό αποτέλεσμα έχει κάτι μεστό να πει για σκέψεις που φαντάζουν ανείπωτες καλύπτοντας την σιωπή τους στοργικά.

Corder Ritger Yantis – Possesion (flaming pines)

Βοή : αρχή των πάντων και  βάση των ιδεών κάθε μελλούμενου, ανείπωτου και απραγματοποίητου. Η δισκογραφική συνεργασία των Off The Sky, Radere και Yantis ακούγεται σαν μια μόνιμη ζάλη με τις νότες να συγκρατιούνται από έναν βρώμικο άνεμο και οι τόνοι να στέκουν πάνω από την ίσαλο γραμμή μιας ακαθόριστης θραύσης ηχοκυμάτων. Θα το ονομάζαμε, αλλιώς, μινιμαλισμό το όλο μουσικό αποτέλεσμα και όντως αυτό παραπέμπει σε ένα μειλίχιο νανούρισμα στο κέντρο μιας υγρασιασμένης πόλης. Οι ήχοι φαντάζουν περισσότερο διακριτικοί παρά έντονοι και η ταχύτητα που τους χαρακτηρίζει είναι σχεδόν πένθιμη. Το νήμα, όμως, μιας πηγαίας ατμοσφαρικότητας δεν χάνεται σε κανένα σημείο του δίσκου και ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος των δημιουργών του.

Μπάμπης Κολτράνης