Olafur Arnalds & Nils Frahm – Stare (erased tapes records)

Η μουσική ντύνει τα πάντα στα λευκά. Γδύνει τα διαγράμματα των σκιών, αποτυπώνει τις σκέψεις που χάθηκαν στη σιωπή, αναδεικνύει το υπόλοιπο της φαντασίας που ξοδεύουμε καθημερινά. Εδώ δεν παίζει ρόλο το παρελθόν των δυο συντελεστών αυτού του αποκαλυπτικού ξεθωριάσματος, καθώς ακούγεται ως προϊόν νυχτερινών διηγήσεων και διαλόγων που ξεκίνησαν από το μηδέν.

Οι ήχοι αιωρούνται χωρίς ονόματα, χωρίς βάρος, χωρίς χαρτιά. Η μια νότα βυθίζεται για να αναδειχθεί η επόμενη σαν φυσική της απόρροια και όλα πλέκουν ένα όνειρο που ποθείς να σου ξαναφανερωθεί. Πατάς το play ξανά και ξανά, μέχρι τα 34 αυτά λεπτά να καταλάβουν τον αληθινό χρόνο που τους αναλογεί, πολλαπλασιαζόμενο εγκεφαλικά.

Richard Knox & Frederic D. Oberland– The Rustle Of The Stars (gizeh records)

Στην κοιμωμένη χώρα τα πάντα είναι ρευστά. Η ελεγειακή ομίχλη κατακάθεται γύρω σου και θολώνει τα όρια του κόσμου. Η αντιστροφή συναισθημάτων, η αναζήτηση αιτιών και η κατάθεση ερμηνειών περνά από ένα σωρό όργανα, πιάνα, βιολιά, κιθάρες, τσέλα τοποθετημένα σε σειρά σε ένα άδειο δωμάτιο. Τι είδους μελωδία είναι αυτή που ενώ ευαγγελίζεται το γκρέμισμα κάθε ελπίδας, αποτελεί το τέλειο βήμα προς τη λυτρωτική κάθαρση;

Φέτος, το καλοκαίρι άργησε, μα λένε πως θα μείνει για καιρό. Ας προσφερθεί ο δίσκος αυτός προς χάρη των ζεστών βραδιών, των ορθάνοιχτων παραθύρων και των μακρινών θαλασσών.

Mirrorring – Foreign Body (kranky) 

 Θα μπορούσε να είναι μια άγνωστη γλώσσα αυτή που απευθύνεται στον καθρέφτη. Ένα ξένο σώμα, οι κυκλωτικές συγχορδίες, τα αιθέρια μοτίβα, το απότομο φινάλε. Οι χορδές της Jessy δεν σπάνε, τα πετάλια χαώνουν νωχελικά την κιθάρα της Liz. Φωνές από αλλού χωρίζουν τις συνθέσεις, η ανάσα τους ακούγεται σαν μουρμουρητό, δεν μένει άλλη επιλογή εκτός από την καθολική προσήλωση σε κάθε ήχο που ανακαλεί μνήμες, πληγώνει και επουλώνει, όλα την ίδια στιγμή.

Η επόμενη μέρα κουβαλά τα τραύματα της προηγούμενης, αλλά ο χρόνος δεν παύει να κυλά προς μία κατεύθυνση. Αυτή η μουσική βραδυπορεί τα βήματά του.

Μπάμπης Κολτράνης