(Σημείωση: Παλαιότερη δισκοκριτική που είχε γραφτεί όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος πριν δέκα χρόνια)

Όσ@ς παρακολούθησαν μουσικά τα ‘90s, κάποια στιγμή μετά την ακμή και παρακμή άπειρων μουσικών τάσεων, έμελλε να σκοντάψουν στο λεγόμενο ορχηστρικό rock και σε ένα από τα σημαντικότερα σχήματα που βγήκαν από αυτό, τους GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR. Έχουν ειπωθεί τόσα πολλά για αυτό το συγκρότημα, που το μόνο που μένει να σταθούμε είναι η ανάδειξη από τους κόλπους του δεκάδων μουσικών προσπαθειών με συνεργασίες μελών του στην βάση του πειραματισμού και της ανάδειξης περαιτέρω ηχητικών εξορύξεων. Το αποτέλεσμα ήταν να κυκλοφορούν είτε δουλειές που είχαν άμεση αναφορά στο γενετήσιο σχήμα, βλ. A Silver Mt Zion, είτε δεν θύμιζαν καθόλου τον συγκεκριμένο ήχο – σφραγίδα, βλ. HRSTA, Α Valley Of The Giants.

 Κάπου εκεί και μετά την πρώτη διάλυση των GYBΕ εμφανίστηκαν οι Esmerine με τον ήχο τους βασισμένο σε βαρύτονα έγχορδα, ξερά ξυλόφωνα και διακριτικά κρουστά, με αποτέλεσμα ελάχιστες στιγμές να αφήνεται μια αχτίδα φωτός να διαπεράσει το σκοτεινό δάσος που η μουσική τους δημιουργούσε. Εδώ, όμως, η ατμόσφαιρα, ειδικά μετά τα δύο πρώτα κομμάτια που γεφυρώνουν μουσικά το χθες με το σήμερα, μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμη και ευάρεστα εξωστρεφής. Το γεγονός του θανάτου της Lhassa, συνεργάτιδας του συγκροτήματος, φαίνεται πως έδωσε δύναμη στους μουσικούς να αντιστρέψουν το βάρος της απώλειας με την κυκλοφορία ενός δίσκου που διαθέτει πληθώρα ευαίσθητων ηχητικών χρωμάτων.

  Έχουμε λοιπόν ένα σύνολο τεχνικά άρτιων τραγουδιών που ξεκινούν να γοητεύουν μετά από τα πρώτα ακούσματα και τις πινελιές των καλεσμένων μουσικών να βοηθούν κάθε κομμάτι να αποκτά την δική του ταυτότητα. Ιδιαίτερη μνεία ως προς την ωρίμανση και μεταστροφή της μπάντας, πέρα από την πρόσθεση άλλων δυο παικτών στο αρχικό ντουέτο, πρέπει να γίνει στην ύπαρξη ασμάτων με την φωνή σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Όχι μόνο δίνουν διαφορετικό τόνο στο όλο κλίμα αλλά τραγούδια όπως το φωτεινό “Snow Day For Lhassa” και το τελευταίο μελαγχολικό “Fish On Land” που ερμηνεύει η ίδια η εκλιπούσα το οποίο ηχογραφήθηκε λίγο καιρό πριν το μοιραίο, αναδεικνύονται σε κορυφαίες στιγμές της δισκογραφίας του group.

  Εν κατακλείδι, το La Lechuza συνιστάται ανεπιφύλακτα στους φίλους του ήχου της constellation records, καθώς και σε αυτ@ς που θέλγονται από την χαμηλόφωνη μουσική δωματίου, με τις άρπες, τα πιάνα, τα τσέλα και πολλά άλλα ακουστικά όργανα να είναι σε θέση να χρωματίσουν ένα ιδανικό πρωινό ξύπνημα.

Μπάμπης Κολτράνης