Κάθε πορεία συνιστάται από μια αφετηρία κι ένα τέρμα. Η Caterina Barbieri, ήδη έχει θέσει τις βάσεις με τα κατατεθειμένα μουσικά πεπραγμένα της, για μια πορεία γεμάτη από πολλές απόψεις. Πέρσι, στην προσπάθεια να τετραγωνίσει τον -όποιο- κύκλο συνθετικά, φάνηκε να περικυκλώνεται από τις μαθηματικές εξισώσεις των modulars που χρησιμοποιεί και να φτάνει σε ένα κάποιο αδιέξοδο. Το νέο της άλμπουμ έρχεται, όμως, σήμερα ως η λύση των εξισώσεων αυτών.

Το “κλειδί” βρίσκεται στην κατεύθυνση που παίρνει η δημιουργός – κι αυτό είναι μια λέξη- η καρδιά της δημιουργού και ακολούθως και η δική μας. Όλη η ως τώρα εμπειρία της, οδηγεί την κάθε στιγμή του άλμπουμ αυτού σε ένα είδος βουτιάς σε ένα κόσμο γεμάτο συναισθήματα. Η πρώτη επαφή με το υλικό αυτό αποτελεί μια καθαρτική εμπειρία, με τη συνέχεια να επιφυλάσσει την αποκωδικοποίηση των σημάτων, για την αποσαφήνιση αυτών που ακούς. Το Ecstatic Computation δεν απαιτεί απλώς την προσήλωσή μας, την εκμαιεύει κιόλας, χωρίς κόπο με την μελωδικότητα του που ωθεί σε συνάντηση το βαθυστόχαστο με το αυθόρμητο!

Οι αργές ταχύτητες και τα μεγαλόσχημα κομμάτια έχουν μείνει εκτός πλάνου και μπροστά έχει βγει μια αποδόμηση που δεν ξεχνά να μαζεύεται όταν πρέπει και μια ευστοχία που σοκάρει, σε μια εποχή που, πλέον, το ρήμα αυτό τείνει να χάσει την αξία του. Το άλμπουμ αυτό δύσκολα μπορεί να αναλυθεί, γιατί ακούγεται άκρως μαγικό και το γεγονός αυτό έρχεται να αποτελέσει μια αντίσταση σε αυτό τον απομαγικοποιημένο κόσμο που ζούμε. Πέραν του τι και του πώς, υπάρχει το βίωμα και τη νέα μουσική της Caterina Barbieri (που θα απολαύσουμε και στο Sonar της Αθήνας), δεν την ακούς απλά, αλλά τη βιώνεις με έναν – θα έλεγα – τυφλό και ερωτικό τρόπο. Το τέρμα της πορείας της αργεί να φανεί κι αυτό είναι ευλογία!

Each course has a starting and an ending point. Caterina Barbieri has already laid the foundations for her musical performances, for a course full of aspects. Last year, while trying to square the cycle synthetically, it seemed to be surrounded by the mathematical equations of the modulars she uses and reaching a dead end. Her new album, however, comes today as the solution to these equations.

The “key” is in the direction that the creator takes – and this is a word- the heart of the creator and therefore ours. Ηer experience so far, leads the listener of this album to a dive in a world full of emotions. The first contact with this material is a laxative experience, with the consequence of decoding the signals in order to clarify what you hear. Ecstatic Computation does not simply require our attachment, it emanates it, effortlessly with its melodicity that brings closer the deep-hearted and the spontaneous!

Slow velocities and great bits have been left out of plan, and a deconstruction comes in front that does not forget to gather when it needs a shock that shocks, at a time when this verb tends to lose its value. It’ s not easy to analyze this album, because it sounds extremely magical and this is a resistance to this degraded world we live in. Beyond all these, there is the experience and the new music of Caterina Barbieri (which we will enjoy at the Sonar of Athens), you do not just hear it, but you experience it -I would say- in a blind and erotic way. The end of her course still far, and that’s a blessing!

Μπάμπης Κολτράνης