Η σκηνή της μικρής πόλης (αλλά πρωτεύουσας) Olympia στην πολιτεία της Washington αποτέλεσε μια πηγή αντίστασης απέναντι στην σκατίλα των ακροδεξιών και ρατσιστικών τάσεων του black metal, από την εποχή που οι Wolves in the Throne Room κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους. Ή τουλάχιστον, τότε έγινε παγκοσμίως γνωστή, καθώς υπήρχε μία ομάδα από μπάντες η οποία, προερχόμενη από τις αναρχίζουσες σκηνές του punk/hardcore, ασχολήθηκε με τον ήχο του black metal, φέρνοντας -επιτέλους- μία εναλλακτική νοηματοδότηση σε ένα είδος το οποίο είχε φτάσει στο απόλυτο τέλμα. Οι Wolves (αλλά και οι Fauna, Εchtra, Threnos) δεν ακύρωσαν τις εξωκοσμικές αναφορές του  είδους, αλλά τις επαναπροσδιόρισαν σε ένα πλαίσιο που ομοιάζει στην αναρχοπριμιτιβιστική αντίληψη, αντιπροτείνοντας την επιστροφή στο συλλογικό ασυνείδητο της οργανικής/πνευματικής επανένωσης ανθρώπου και φύσης, από το β’ διαλογής μυστικισμό και τη θανατολαγνεία της οποίας το φυσικό τέλος ήταν ο φασισμός. 

Το σημαντικότερο όμως, ήταν πως το black metal της Κασκαδίας (όπως ονομάστηκε) ήταν η πρώτη τοπική σκηνή του black η οποία εξέφρασε απερίφραστα προοδευτικά πολιτικά προτάγματα, προτάσσοντας ως δεδομένο τον αντιφασισμό, ενώ επίσης, προσπάθησε να αποδομήσει καλλιτεχνικά/μουσικά τα ματσό στοιχεία της κουλτούρας (η μουσική “έχασε” σε επιθετικότητα, αλλά κέρδισε σε ατμόσφαιρα με πολλές επιρροές από post rock, folk, ambient, ενώ ενδεικτικά, στο στοιχείο της περφόρμανς οι Wolves in the Throne Room έλεγαν ότι προτιμούν ο κόσμος  να κάθεται κάτω και να κλαίει στα λάιβ τους, παρά να χτυπιέται).

Παρ΄ότι υπήρχε μία άμεση επιτυχία και γρήγορη εξάπλωση του ήχου και των ιδεών σε μέρη πολύ πιο μακριά από την Κασκαδία, η παραγωγικότητα της σκηνής αυτής έπεσε σχετικά τόσο γρήγορα όσο ανήλθε. Τους λόγους δεν μπορούμε να τους γνωρίζουμε επακριβώς, όμως πέρα από την πιθανολογούμενη “εμπορευματοποίηση” των Wolves η οποία αναφερόταν από ανθρώπους της σκηνής, ίσως και να έπαιξε λόγο και ο φασιστικός εισοδισμός, καθώς η περιοχή έχει, δυστυχώς, δυνατό πυρήνα από φασίστες που αρέσκονταν να μπλέκονται στα αναρχοπριμιτιβιστικά πράγματα, (τα οποία έχουν αντίστοιχα τα προβληματικά θεματάκια τους βέβαια, όπως μας πληροφορεί σε άρθρο του ο Brian Oliver Sheppard https://www.provo.gr/anarchism-primitivism/).

Παρ’ όλα αυτά, μιλάει για την επιτυχία αυτής της τάσης ότι χρόνια μετά αφ’ ότου “έφυγε από τη μόδα”, συνεχίζουν να βγαίνουν εξαιρετικά νέα πρότζεκτ από αυτή τη μικρή πόλη των 50 χιλιάδων κατοίκων. Οι (?) Awenden είναι μία νέα μπάντα η οποία κυκλοφόρησε  το ομώνυμο ντεμπούτο πέρυσι, το οποίο μάλλον αγνοήθηκε εντελώς, αν κρίνω από τα 22 like στη σελίδα του facebook της, αυτή τη στιγμή. Πιστοί απ’ ότι φαίνεται στην αισθητική του black metal, δεν υπάρχει καμία πληροφορία για τα μέλη της μπάντας ούτε και στίχοι. Παρ’ όλα αυτά όμως, στο instagram υπάρχει μια δήλωση στην οποία είναι εμφανή τα αντιφασιστικά πιστεύω τους. Οπότε, δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνουμε από το πούμε κάποια πράγματα για τη μουσική.

Οι απαρχές στους Wolves in The Throne Room (όπως σχεδόν σε κάθε μπάντα που ανήκει στο στυλ) είναι εμφανείς, όμως δεν υφίσταται θέμα αντιγραφής, καθώς διαφαίνεται μία προσπάθεια δημιουργίας προσωπικού στυλ. Η ατμοσφαιρικότητα είναι το βασικό μέλημα, με ambient θορυβώδη πλήκτρα και ποστ-ροκίζοντα leads να πλαισιώνουν το μελωδικό, μελαγχολικό black metal των Awenden, το οποίο όμως, δε χάνει καθόλου σε ταχύτητα και επιθετικότητα, σε αντίθεση με ένα μεγάλο μέρος των Cascadian μπαντών που τείνουν να “ηρεμούν” όσο περνάει ο καιρός. Ο μικρός σε διάρκεια όμως συνεπής δίσκος δεν περιορίζεται στη γνωστή κυριαρχία των lead κιθάρων, αλλά προσφέρει και αρκετό “παχύρρευστο” death metal riffing, καθώς οδεύει προς το κλείσιμο του. Προτείνεται αδιαμφισβήτητα στους θιασωτές του ήχου των Wittr αλλά και των Mare Cognitum που ενδιαφέρονται να υποστηρίξουν μία αντιφασιστική μπάντα. Το μόνο που θα ήθελα για τον επόμενο δίσκο, ο οποίος απ΄ό,τι διάβασα έρχεται σύντομα και θα είναι το κανονικό full length ντεμπούτο, είναι πραγματικά ντραμς, ή έστω λίγο καλύτερο drum programming.

Έπειτα από αυτό, προτείνεται το επίσης, εξαιρετικό ντεμπούτο των With The End In Mind “Unraveling; Arising” τους οποίους νιώθω υποχρεωμένος να αναφέρω, μιας και έρχονται επίσης, από την Olympia και ο δίσκος τους κυκλοφόρησε επίσης πέρυσι. Μακάρι να βρισκόμαστε μπροστά σε μία επικείμενη αναγέννηση του ήχου, αλλά κυρίως, των προοδευτικών και αντιφασιστικών προταγμάτων που πρώτος αυτός έφερε στο black metal.

The scene of Olympia, Washington has becοme a site of resistance towards racist and right-wing black metal since the time that Wolves in The Throne Room had released their first album. Or at least, that’s when it become known globally, founded by a bunch of bands that were coming from a punk/hardcore background with anarchist leanings. These bands decided to take up the black metal sound, offering at last an alternative take in a genre that had reached stagnation. Wolves (but also Threnos, Fauna, Echtra) didn’t throw away the otherwordly aesthetic references of the genre, but they redefined them in a context that was influenced by anarchoprimitivism, bringing in front the spiritual rejoining of man and nature, over c rate mysticism and death worship that is bound to eventually end up in fascism.

The most important thing is that Cascadian black metal though (as it came to be known) was the first local scene that expressed political sentiments of a progressive nature, bearing the banner of anti-fascism as a standard, while also attempting at the same time to deconstruct the machoist elements of the genre (the music itself has lost some of its aggressive elements, while it gained in the atmospheric factor, incorporating post rock, ambient and folk influences).

Even though there was an overwhelming success and spreading of both the sound itself and the ideas related to it in places quite far away from Cascadia, the output of the scene eventually fell as fast as it had risen. Some people hinted that it could be related to Wolves in the Throne Room being co-opted by the mainstream, but it could be also that there is an unfortunately strong fascist current in the area (as I’ve heard) that enjoys dabbling with anarchoprimitivism in an entryist manner.

Yet, it says a few things about the sucess of the scene that years after its ‘trendiness’ had been evaporated, there are still great new projects coming out from this small, 50 thousand people city. Awenden is a new band which had released its debut EP last year, an album which seems to have generally gone off the radar. The band seems to be faithful to black metal aesthetics as there is absolutely no info on its members and also no lyrics. However, there’s a clearcut anti-fascist statement in one of their instagram posts. What’s left then is simply to say a few things about the music itself.

Some basic influences from Wolves in the Throne Room as obvious, however the band doesn’t copy their sound and there is an attempt in forging a personal sound. The atmospheric intention comes first in the priorites of the band, ambient noisy keys and post-rockish guitars contributing to the base of melodic, melancholic black metal, which however does not go amiss in speed in agression, on contrary to a large percentage of bands in this style that tend to “calm down” as time goes. The album is small in length but consistent quality-wise and offers some solid death metal-ish riffing as it reaches its last tracks. I can suggest it without second thoughts to Wiitr and Mare Cognitum fans and also those that wish to support an anti-fascist band. Perhaps the only thing I’d wish for in the next album (I’ve read it’s coming shortly and that it’ll be a full-length) is real drums, or perhaps a slightly better programmed drum machine.

I also would like to suggest the fantastic debut of With The End In Mind, “Unraveling; Arising” which I feel obliged to mention since it’s also a new band from Olympia that released their debut album last year. It would be fantastic to witness a rebirth of the style, but most importantly of the progressive and anti-fascist ideas that it introduced into black metal.

Χρήστος Δαρίτσης