Absence – Compilation Of Iranian Experimental Music (flaming pines)

“Αχνές σιλουέτες χορευτών, απαλές ομιχλώδεις παρουσίες, κρυμμένες στις σκιές που ρίχνουν οι ουρανοξύστες. Αόρατοι πρωταγωνιστές”. Αυτά γράφει ο Paco Ignacio Taibo περιγράφοντας τους Μεξακινούς μετανάστες που διαβιούν στη Ν. Υόρκη και είναι σαν να μιλά κατά μια έννοια για τους νέους Ιρανο@ς μουσικούς/πειραματιστ@ς που ζουν σήμερα στην αχανή αυτή χώρα. Δεν φαίνονται πουθενά στις αναρτήσεις των εκεί ΜΜΕ και των οριεντάλ απεικονίσεων του μέσου δημοσιογράφου που καλείται να παρουσιάσει στη Δύση το τι συμβαίνει εκεί. Απέναντι σε όλα αυτά έρχεται αυτή η κατατοπιστική συλλογή για να γνωρίσουμε τα κυριότερα ονόματα μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές αυτήν τη στιγμή παγκοσμίως. Ονόματα που ασφυκτιούν στα στεγανά της εκεί καθημερινότητας, κάνοντας όλο αυτό που βιώνουν δημιουργία. Το αξιοσημείωτο για κάποι@ που προσεγγίζει για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη σκηνή είναι πως δεν υπάρχει πουθενά στον ήχο ή την αισθητική μια ανατολίτικη πινελιά, δείγμα πως η κατεύθυνση είναι προς την εξερεύνηση ενός σύγχρονου ρεύματος και όχι το αναμάσημα ή η αναμόχλευση παλαιών παραδόσεων. Απλώς υπάρχει στα κυρίως drone/ambient κομμάτια η αύρα των αχανών τοπίων που κάνει τις συνθέσεις πιο βαθείς και επιβλητικές. Περιττό να ξεχωρίσουμε κομμάτια από μια τέτοιου υψηλού επιπέδου συλλογή, οπότε ας μείνουμε εδώ με την απαραίτητη ανάγνωση του εισαγωγικού κειμένου της κυκλοφορίας και ας απολαύσουμε άλλο ένα ταξίδι με κλειστά μάτια στην όχι και τόσο μακρινή αυτή χώρα.

 

 

Western Skies Motel – Buried & Resurfaced (twiced removed records)

Το συγκεκριμένο άλμπουμ με τα γρατζουνίσματα μιας κιθάρας και ορισμένων ξεχαρβαλωμένων μηχανών σε αποχρώσεις απαλού γκρι θα μπορούσε να συνοδεύει εικόνες από την καθημερινή ειδησεογραφία που είναι φορτωμένη με σκληρότητα και βία. Ακόμη και τότε όμως η μουσική αυτή θα κέρδιζε την αυτονομία της, καθώς είναι σαν να παρακινεί σε κίνηση χορού χωρίς ρυθμό στο απόλυτο σκοτάδι. Οι ήχοι ορίζουν τις αισθήσεις και η ματιά ξεφεύγει από το χώρο εστίασης πέφτοντας σε ένα θολό τοπίο όπου όλα αποκτούν δικιά τους ζωή. Το Bruised & Resurfaced θα μπορούσε να είναι αφιερωμένο σε κάθε στιγμή που βγήκαμε έξω, χωνέψαμε για τα καλά ότι είδαμε και γυρίσαμε πίσω αποκαμωμένοι, αλλά και γεμάτοι δίψα για την επόμενη φορά που θα αναμετρηθούμε με τον κόσμο.

 

Thomas Köner – Tiento De La Luz (denovali)

Υπάρχει κάτι το καταπραϋντικό στον ολόφρεσκο δίσκο του Γερμανού αυτού δημιουργού. Μια σειρά γλυκών ήχων θυμίζουν όνειρα που μετά το ξύπνημα ξεχάστηκαν και το μόνο που άφησαν είναι μια ευχάριστη αίσθηση λήθης. Η αφή του φωτός, ως τίτλος του δίσκου, ταιριάζει απόλυτα στο ύφος του δίσκου με τις σκιές να κινούνται αργά προς έναν αδιόρατο ήλιο. Αξιοπερίεργη είναι η διακριτική ποικιλία στις ιδέες των συνθέσεων, αν και όλες υποτίθεται πως είναι παραλλαγές του ίδιου θέματος, με βάση και τον κοινό τους τίτλο. Χωρίς να υπάρχει κανενός είδους κορύφωση εδώ, το υλικό σε καλεί συνεχώς να ανακαλύψεις νέα στοιχεία εντός του με κάθε νέα ακρόαση. Ακρόαση που ενδείκνυται με τη συνοδεία χαμηλού φωτισμού και ελαφρύ αλκοόλ.

 

 

Μπάμπης Κολτράνης