Hessien – Your Empire, In Decline (long story recording company)

 

 

Κλειστά μάτια και κλειστές κουρτίνες, περίεργος πρωινός συνδυασμός. Απέναντι στην προστακτική του ξημερώματος η αργοπορία των καταφάσεων. Το παράθυρο όμως ακόμη παραμένει το σύνορο που συγκρατεί τον χρόνο και αφήνει τις σκέψεις μετέωρες, κολλημένες στην διαφανή επιφάνεια, σαν μυγάκια που έχουν χάσει τον δρόμο τους.

Το ναι είναι η τελική απάντηση σχεδόν σε όλα. Σήμερα ή αύριο θα προσαρμοστείς στον ρυθμό των πάντων. Μέχρι τότε όμως κάτι θα κρατά ένα ταξίδι κοντά. Οι στιγμές δεν θα είναι προκαθορισμένες σαν κινήσεις σε έναν διάδρομο γερασμένου νοσοκομείου. Αυτό που παρεμβάλλεται μέχρι την τελική απόφαση δεν υπόσχεται τίποτα, παρά μόνο αντηχεί ένα σύμπαν κατάνυξης και μελωδίας. Όσο η μουσική του σε κοιτά στα μάτια, όλα είναι ανοικτά.

 

 

Kid606 – Recollected Ambient Works Vol. 1 : Bored of Excitement (tigerbeat6)

 

 

Ποτέ δεν θα μάθουμε αν τελικά η μουσική λειτουργεί ως ίαση πιο αποτελεσματικά στους δημιουργούς της παρά στους ακροατές της. Εδώ έχουμε τον συγκεκριμένο παραγωγό ο οποίος έπειτα από ορισμένες τραυματικές εμπειρίες παράτησε τα αλλόκοτα ηλεκτρονικά παιχνίδια του για να επιστρέψει στο σημείο που ξεκίνησαν όλα, στην πεμπτουσία της ηλεκτρονική μουσικής, την ambient. Για αυτό μάλλον η συγκεκριμένη του δουλειά θυμίζει έντονα την αντίστοιχη, πιθανότατα νοσηλευόμενη, φάση του Brian Eno πριν αρκετές δεκαετίες.

Υπάρχει κάτι το αθώο στον τρόπο που προσεγγίζει ο κατά κόσμο Miguel De Pedro το πλάνεμα των ήχων, χωρίς κάποιο άγχος για το αν θα συνθέσει κάτι το πρωτοποριακό. Η βαρύτητα πέφτει στην μελωδία που μπορεί να μεταδώσει ένα αργόσυρτο πιάνο και όχι στην επιτηδευμένη λυρικότητα που τόσο είναι της μόδας με την πληθώρα των neoclassical κυκλοφοριών. Δύσκολα ξεχωρίζουν στιγμές μέσα από έναν τόσο συμπαγή δίσκο που βγήκε καθαρά μέσα από μια ανάγκη προσωπικής κάθαρσης. Ίσως για αυτόν τον λόγο η επίδραση του να είναι ελαφρώς ισχυρότερη προς αυτόν που την δημιούργησε σε σχέση με εμάς, τους αποδέκτες της.

 

 

Sound Awakener & Linear Bells – Belonging To Infinity (soft recordings)

 

 

Στάλες βροχής πάνω σε πλήκτρα πιάνου. Ορδές από ήχους μπολιάζουν τον κενό αέρα και είναι σαν η μουσική να αποποιείται την όποια ευθύνη λογικής γραφής. Αν το προηγούμενο άλμπουμ της Nhung Nguyen ήταν ανά στιγμές αρκετά αφηρημένο και συνάμα απλουστευμένο στην σύλληψη του, εδώ ο συνεργαζόμενος μαζί της Linear Bells δίνει την λύση. Προσφέρει γη και ύδωρ στο κάθε πιανιστικό ή μη συμφραζόμενο για να λάβει ως αντάλλαγμα μια μουσική ανήσυχη και υπογείως σκοτεινή.

Υπάρχει ένας βαθμός δυσκολίας στην όλη ακρόαση με τις εκπλήξεις να έρχονται στα τελευταία βήματα του Belonging To Infinity (βλ. ” The Invention of Wire-Wrapped Strings”). Το όλο αποτέλεσμα πάντως φέρει σημάδια drone μινιμαλισμού που θα ταίριαζε σε τελετές χωρίς ιερείς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο φέρνει στον νου ambient δουλειές προηγούμενων χρόνων, όταν η δημοτικότητα του είδους ήταν σαφώς μικρότερη και τα πεδία ενός επικίνδυνου και άκρως εγκεφαλικού πειραματισμού σαφώς πιο ευρεία.

Μια βόλτα στα βαθιά λοιπόν…

 

 

Μπάμπης Κολτράνης