
“There is a crack in everything, that’s how the light gets in.”
― Leonard Cohen
“Η ήσυχη εξέγερση του συμβιβασμού”, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η φράση -ίσως- της τελευταίας εικοσαετίας. Γεγονότα που δεν βγήκαν ποτέ σαν αντίδραση, άνθρωποι που δεν τόλμησαν να μιλήσουν και χάθηκαν.
Ζούμε σε έναν κόσμο που φωνάζει άηχα, που πνίγει τα προβλήματα στις ψυχές. Ζούμε στο τώρα των ουσιαστικών θεμάτων, που μασκαρεύονται από άνεση και δρομολογούνται στο κενό.
Το κουαρτέτο Oak από το Όσλο τής Νορβηγίας μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο στούντιο άλμπουμ με τίτλο The Quiet Rebellion of Compromise. Η μάσκα τού θανάτου που κοσμεί το εξώφυλλο γνωστή και ως L’ Inconnue de la Seine έχει εμπνεύσει μεγάλο ποσοστό καλλιτεχνών από το 1900 και μετά. Οι μουσικοί εδώ, εκτιμώ πως βρήκαν το ιδανικό εξώφυλλο να ντύσουν το μουσικό αποτέλεσμα τους. Το υπογράφουν επίσης με γραμματοσειρά που έχουν δανειστεί από χειρόγραφα από δύο πραγματικές σημειώσεις αυτοκτονίας. Ακουμπούν με μεγάλη προσοχή στο σημαντικό και ευαίσθητο θέμα: Την αυτοκτονία και την ψυχική υγεία.
Μια θεματολογία που στριμώχνει τους μη ενδιαφερόμενους και λυτρώνει τις ψυχές εκείνες που αναζητούν την έξοδο στον λαβύρινθο τους.
Η μουσική επένδυση αρμόζει υπέροχα στα κομμάτια. Χωρίς να αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τους, μεταβάλλονται σταδιακά στο κάθε τραγούδι, υπενθυμίζοντας το μουσικό τους υπόβαθρο που αποτελείτε από κλασικό πιάνο μέχρι electronica, prog- και hard-rock, με αναφορές στην εναλλακτική σκηνή καθώς και στο progressive rock. Τα φωνητικά τού Simen Valldal Johannessen συνεχίζουν να συνεπαίρνουν μιας και βγάζουν την αρτίστικη δραματουργία τού Peter Gabriel. Και αλήθεια πόσοι άλλοι έχουν αυτό το χάρισμα;
Στην εποχή αυτή που όλα ρέουν ανεξέλεγκτα, οι συγκεκριμένοι Νορβηγοί δημιούργησαν με επιλεκτική ακρίβεια ένα άλμπουμ που αγγίζει απλά όλον τον κόσμο. Με τον μοναδικό ήχο που τους χαρακτηρίζει έφτιαξαν το δικό τους έργο τέχνης. Ένα άλμπουμ άξιο προσοχής που αναντίρρητα θα αγκαλιάσει το κοινό του.
Eleni Liverakou Eriksson