Έχουμε μπει εδώ και καιρό στην εποχή όπου το αναπάντεχο στην μουσική έχει καταντήσει τετριμμένο ως θέμα αναζήτησης. Πλέον δεν έχουν παιχτεί απλώς όλα, αλλά έχουν ζήσει, έχουν πεθάνει και έχουν αναβιώσει ψάχνοντας μια κάποια νέα ζωή. Ο πολυσχιδής αν και συνεκτικός ήχος της Ισπανίδας Yamila διαθέτει αδιαμφισβήτητα την δική του ικμάδα ζωής. Με μια ματιά προς τα πίσω, δηλαδή την φλαμένκο παράδοση, και προς τα μπρος, κοινώς την ηλεκτρονική μουσική, καταλήγει να βγάλει ένα δίσκο που τα ξεπερνά και τα δύο αυτά στοιχεία αποφεύγοντας τα κλισέ και των δύο πυλώνων.

Ίσως και αυτά τα λόγια να αδικούν την αποκρυπτογράφηση του Visions καθώς κάθε σύνθεση αν και με το ίδιο όνομα ακολουθεί τον δικό της δαιδαλώδες και ενίοτε δύσβατο δρόμο. Οι επιρροές από Vangelis, Arca, Caterina Barbieri και Bjork αναμοχλεύονται και στο τέλος γίνονται δύσκολα διακριτές με την φαντασία της δημιουργού να υπερισχύει όλων. Άλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των συνθέσεων εδώ είναι ότι χρειάζονται ένταση για να κυριαρχήσουν στον χώρο. Μια ένταση που στη συνέχεια θα μεταδοθεί από το φινάλε της πρώτης σύνθεσης όπου βρίσκουμε ως συνεργάτη τον γνωστό σε μας Rafael Anton Irisarri μέχρι και το δεύτερης ανάγνωσης ambient remix του Scanner που κλείνει ως κερασάκι τον δίσκο.

Μπάμπης Κολτράνης