Πριν λίγες μέρες η Blackest Ever Black κυκλοφόρησε ένα νέο EP από  τις Tropic Of Cancer με τίτλο Stop Suffering. Ο κομψός τους ήχος διατηρεί τη μελαγχολική αίσθηση των προηγούμενων κυκλοφοριών, εμβαθύνοντας στην έννοια της αυτοτελούς σύνθεσης. Πιο συγκεκριμένα, η λεπτή και επίμονη διαδρομή που κάνει η Camella Lobo μέσα σε ένα παραμύθι θλίψης, διαδραματίζεται σε τρεις φάσεις.

Αν το ομώνυμο κομμάτι “Stop Suffering”, είναι το τρεχούμενο νερό, το αμέσως επόμενο “I Woke Up And The Storm Was Over”, είναι ο παγετώνας που αρχίζει να σχηματίζεται από το νερό αυτό. Το τρίτο κομμάτι που κλείνει και το EP, το “When The Dog Bites”, είναι ο παγετώνας στην τελική μορφή του. Η φορτωμένη συναισθηματικά φωνή της Lobo βγάζει όλες τις αναμνήσεις που καταλήγουν σε μια βαριά ανακούφιση. Μια πυκνή και ομιχλώδη ατμόσφαιρα γεμάτη ζεστασιά και θλίψη ξεχειλίζει καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, με τα κομμάτια να υπόσχονται ένα μέλλον σωτήριο και πολλά υποσχόμενο, με βάση και τους στοίχους των εθιστικών αυτών τραγουδιών.

 Τις ίδιες μέρες η Blackest Ever Black έθεσε σε κυκλοφορία άλλο ένα βινύλιο των Tropic Of Cancer με τίτλο Archive: The Downwards Singles. Ο δίσκος αυτός περιλαμβάνει τρία πρωτότυπα κομμάτια από παλαιότερες ηχογραφήσεις που είχαν κυκλοφορήσει μεταξύ 2009- 2011.

Ένα άλμπουμ μνημόσυνο για τα χρόνια που πέρασαν. Σκούρος, αιθέριος και υπνωτικός ο ήχος της πτώσης της Camella Lobo στο αιώνιο σκοτάδι ή στο αιώνιο φως, με βάση και από ποια οπτική γωνία και συναισθηματική κατάσταση απολαμβάνουμε τα συγκεκριμένα κομμάτια. Άλλωστε αυτό που έχει σημασία είναι η πτώση καθαυτή.

Οι τροπικοί του καρκίνου γοητεύουν και καταφέρνουν συνολικά να ανεβάσουν τον πήχη της δημιουργικότητας τους, κάνοντάς μας να περιμένουμε με όρεξη την επόμενη τους κίνηση.

Kat