This Will Destroy You – Live in Reykjavik, Iceland (magic bullet records)

Ενώ όλα βραδυπορούν, είναι σαν να κυλάνε τα πάντα γύρω σου γρήγορα. Ίσως είναι η πληθώρα των εικόνων που ξεπροβάλλει. Ίσως ο εκρηκτικός ρυθμός να συμπιέζει τον χρόνο, καθώς μια μελωδική κραυγή ανυψώνει την μοναδικότητα της κάθε στιγμής. Αυτή η σύνθεση των κλειστών ματιών και των απεγνωσμένων και σχεδόν βίαιων κινήσεων προς το τίποτα. Δεν είναι χορός αυτό εδώ το ομοίωμα ανεμοδαρμένου σκιάχτρου που δεν πείθει πια ούτε τον εαυτό του. Είναι η αντιστροφή του. Μοιάζει σαν ο νόμος της βαρύτητας να πιέζει προς τα πάνω. Τα χέρια όμως ακόμη κοιτάνε το έδαφος μουδιασμένα. Το κάθε παράθυρο ακόμη χαζεύει το φως. Η συγκεκριμένη μουσική ακόμη σε διαλύει. Αυτήν την φορά ίσως ακόμη πιο σφοδρά.

Swans – Not Here, Not Now (young god records)

Κάτι μπορεί να πάει προς το καλύτερο, όχι εδώ όμως, όχι τώρα. Τώρα που κάθε χαμόγελο σβήνει με μια κίνηση. Τώρα που σφηνώνεται η θέση σου στο κενό, ενώ ανατρέπεται η έννοια κάθε άνεσης. Αυτήν την μουσική δεν την βάζεις απλώς δυνατά, είναι η ίδια η δύναμη της που ασφυκτιεί σε όποια όρια και αν την τοποθετήσεις. Όσο πιο σκοτεινά, τόσο πιο έντονη η επίδραση της. Κανένα φως να δίνει την όποια φρούδα ελπίδα. Κανένα άγιο μέσο να γλύφει τον όποιο καταραμένο σκοπό. Η αλήθεια στέκει απογυμνωμένη, διογκωμένη και άσχημη. Όπως πάντα σε ξεκουφαίνει, για αυτό ας μένει κρυμμένη μέσα σου τρώγοντας σε. Ο θόρυβος που κάνει όμως όταν βγαίνει προς τα έξω μοιάζει σαν κι αυτές εδώ τις ανάσες αυτού του “τέρατος”.

Bright Like The Sun – Live At The White Rabbit (name your price)

 Ηλιόλουστο πρωινό που δύσκολα κανείς σου γλυτώνει. Η ενέργεια που μεταδίδεις μοιάζει σαν η μόνη διέξοδος της μέρας. Σαν εσύ να βγάζεις την ανάσα μας πριν ανοιχθούν τα μάτια, τις σκέψεις μας πριν τις πρώτες κινήσεις των κορμιών, τα όνειρα μας που ξεχασμένα βουτάνε στην λήθη. Πως θα γινόταν να διαρκούσαν όλα αυτά παραπάνω; Να παρήγαγαν κάτι παραπάνω από στιγμιαίες εμπνεύσεις και κοφτούς αναστεναγμούς. Να έβγαιναν έξω στους δρόμους κάνοντας θόρυβο, συναντώντας άλλους, αμέτρητους, αμετάφραστους, καταφέρνοντας όμως να συγχρονιστούν όλοι μαζί. Μέχρι η λάμψη του πρωινού ήλιου να έβρισκε έναν αξιόμαχο αντίπαλο.

Μπάμπης Κολτράνης