Οι μουσικοί τόνοι και η μελωδική έκρηξή τους, μας θυμίζουν εικόνες από έργα του William Blake και εκείνες τις μαγικές μελαγχολικές ώρες της εναλλαγής από μέρα σε νύχτα και αντίστροφα… Οι YONL είναι μια μουσική εμπειρία από μόνοι τους και ως τέτοια καταφέρνουν να μην επαναλαμβάνονται και να μην χωράνε σε καλούπια θυμίζοντας τον πόλεμο που κάνει κάθε τι καινούργιο για να γεννηθεί, πολεμώντας το σκοτάδι… Εξάλλου, ακόμη και μέσα στον σωρό, πάντα θα μένει κάτι προκειμένου να συγκροτηθεί το σώμα αυτού που θα αποτελέσει την «κλασική»μουσική του μέλλοντος...

(Σκόρπιες φράσεις από κείμενα διαφόρων αρθρογράφων του ats για τους YONL. Μπορείτε να ακούσετε τη συμμετοχή τους σε μια από τις παλαιότερες μας συλλογές εδώ)