Τι κάνει τους Unwound μοναδικούς; Μήπως αυτή η πορεία κάθε μελωδικής τους γραμμής που εκβάλλει πάντα στην ηφαιστειογενή πηγή της μουσικής τους; Μήπως είναι αυτή η αίσθηση που σου αφήνουν όταν τα τραγούδια τους σε αγγίζουν πιο έντονα στη δεύτερη και τρίτη ακρόαση; Μήπως είναι αυτό το γδάρσιμο που θυμίζει τραυματισμό από την παιδική σου ηλικία που δεν έζησες ποτέ; Όλες οι απαντήσεις μπορεί να βρίσκονται σε αυτή την τελευταία συναυλία τους στην πόλη που γεννήθηκαν και έζησαν. Μπορεί και στην εμβάθυνση της πλούσιας δεκαετούς δισκογραφία τους. Μήπως, όμως, μεγαλύτερη αξία έχουν τα ερωτήματα παρά οι όποιες απαντήσεις; Οπότε πάμε πάλι από την αρχή… Τι κάνει διάολε τόσο μοναδική αυτήν τη μπάντα;

Μπάμπης Κολτράνης