Οι Σουηδοί Wolfbrigade δεν είναι απλά μια μπάντα που έτυχε να παίζει hardcore. Ξεκίνησαν πριν 25 χρόνια να δημιουργούν μουσικές με όλα τα συστατικά στοιχεία του είδους, θυμό, οργή και ένταση, που διαπνέουν τόσο τη μελωδία όσο και τα φωνητικά. Πρόκειται για την μπάντα εκείνη που δε δίστασε να αλλάξει ακόμα και το αρχικό της όνομα (από Wolfpack μετονομάστηκαν σε Wolfbrigade), προκειμένου να μην υπάρξει η παραμικρή ταύτιση με την ομώνυμη νεοναζί συμμορία που δρούσε στη Σουηδία εκείνη τη χρονική περίοδο.

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησαν το δέκατο  άλμπουμ τους, On The Enemy: Reality, το οποίο διαπραγματεύεται την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που βιώνουμε, καθώς και τις προοπτικές της ανθρωπότητας. Μας μιλάνε για την πραγματικότητα η οποία αποκαλύπτεται μέσα στο πλαίσιο που μας επιβάλλεται από τους κατέχοντες την εξουσία, καθιστώντας -τελικά – εμφανές το ποιος είναι ο εχθρός του ανθρώπου. Μια πραγματικότητα στην οποία επικρατεί ο ναρκισσισμός,  “Narcissistic Βreed”, που εξαπλώνεται με σκοπό την επικράτηση του ατομικού έναντι του συλλογικού, την επικράτηση της ανισότητας έναντι της ισοτιμίας. Μια πραγματικότητα στην οποία ο άνθρωπος μετατρέπεται σε υποχείριο των κυβερνώντων, σε αντικείμενο με συγκεκριμένη αξία χρήσης. Και στο προφανές ερώτημα που προκύπτει από όλα αυτά, για το αν τελικά μπορεί να υπάρξει αλλαγή στη δεδομένη ως τώρα κατάσταση, ως απάντηση ηχούν τα λόγια του Μπρεχτ «μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως την πραγματικότητα να αλλάξουμε».

---

The Swedish band Wolfbrigade is not just a band that plays hardcore. They started creating music 25 years ago using all the basic elements of the genre: anger, rage and tension transpire the melody and vocals of their songs. This band did not even hesitate to change their original name (from Wolfpack to Wolfbrigade) to avoid any connection to the same name neo-Nazi group that was active in Sweden at the same time period.

Their tenth album, On The Enemy: Reality, was released a few days ago. It is referred to the contemporary sociopolitical situation and the prospects of mankind. It speaks of a reality which is revealed in a context imposed by those who are in control, a reality that makes apparent who is the enemy of humankind; a reality dominated by an expanding narcissism, “Narcissistic Βreed”, which promotes individualism over collectivism, inequality over equality; a reality that converts people to government’s puppets, to just objects with certain use value. To the obvious question raised by listening to the record, if it is possible to change the current situation, Berthold Brecht has already given an answer: “Taught only by reality can reality be changed”.

Sylvia Ioannou