Περπατώντας στους δρόμους της πόλης ένα αυγουστιάτικο βράδυ απολαμβάνεις την ομορφιά του αστικού τοπίου, χωρίς τη βοή της πολυκοσμίας που συνηθίζει τέτοια εποχή να εκδράμει σε άλλους τόπους. Στο οδοιπορικό σου επιλέγεις συντροφιά σου τη μουσική, εκείνη που είναι μαζί σου κάθε στιγμή και, ίσως, η μόνη που δεν σε εγκαταλείπει ποτέ. Και στους δρόμους της πόλης, με την ομορφιά και την ασχήμια της να συνυπάρχουν σε κάθε εικόνα που εμφανίζεται μπροστά σου, δεν μπορείς να έχεις καλύτερη συντροφιά από νέα ακούσματα.

Νέες μουσικές, από αυτές που σου ακούγονται σαν να ξεπήδησαν από το χρονοντούλαπο της μουσικής ιστορίας, κατευθείαν από τη δεκαετία του 1970, τότε που το πανκ κατοχυρώθηκε στις συνειδήσεις του κόσμου ως το μουσικό ρεύμα ενάντια σε καθετί συστημικό και παγιωμένο.

Οι Cold Leather ακούγονται έτσι κι ας εμφανίστηκαν στη μουσική σκηνή πολύ πρόσφατα, μόλις στα τέλη του 2016. Στα δεκαεπτά –όλα κι όλα– λεπτά του άλμπουμ τους Smart Moves μάς δίνουν το στίγμα τους ξεκάθαρα. Σύντομα, δίλεπτα κυρίως, τραγούδια, δωρικές συνθέσεις, μπόλικα ροκ στοιχεία και έντονη ενέργεια που συστήνεται από την πρώτη κιόλας νότα.

Το μπλέξιμο ροκ ήχων σε πανκ διάθεση είναι χαρακτηριστικό στα ακούσματά τους, οι στίχοι τους μιλάνε για τις πλευρές της ζωής, κακής και καλής: όλα μπλέκονται –άλλοτε περίτεχνα κι άλλοτε άκομψα– αλλά πάντα ενυπάρχουν σε κάθε έκφανση και πτυχή της. Μέσα από τραγούδια όπως το “Intoxication”, που μας είχαν πρωτοπαρουσιάσει στο Demo Tape, και το ορχηστρικό “CB 7817” παράλληλα με το “Nightmare” και το “No Hard Feelings” μάς προβάλουν τη δική τους αλήθεια.

Μελωδικά και σκληρά φωνητικά, όπως ακριβώς περιμένεις από μια πανκ μπάντα, χωρίς υστερίες αλλά με θυμωμένες κραυγές. Ηχηρές κραυγές που αντιδρούν έντονα σε μια ζωή γεμάτη από πράγματα που δεν θες και δεν αποδέχεσαι ούτε για σένα ούτε και για κανέναν άλλον. Μακριά από ατομικισμούς που, άλλωστε, δεν ταίριαξαν ποτέ με τη νοοτροπία αυτού του μουσικού είδους. Με μιαν αυθεντικότητα χαρακτηριστική τόσο των δημιουργών όσο και της δημιουργίας τους.

Για να βρει καθέν@ αυτό που αναζητά, βασική προϋπόθεση είναι να ξεκινήσει από την αμφισβήτηση αυτών που μας βαραίνουν ή δεν μας προσφέρουν όσα επιζητούμε σε κάθε τομέα της ζωής μας. Εξάλλου, τίποτα και όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί να το θες και να το αποζητάς. Η αμφισβήτηση είναι μια καλή αρχή για να γίνουν οι αλλαγές που επιθυμείς να συμβούν στη ζωή σου, ανεξάρτητα από το πού, τελικά, αυτές θα σε οδηγήσουν.

Προσωπικά, αν αυτή η υπαρξιακή αμφισβήτηση είχε μουσική υπόκρουση, μόνο το πανκ θα σκεφτόμουν. Και οι Cold Leather ξεκινούν τη δική τους ιστορία βαδίζοντας σε καλά μονοπάτια, αποτελώντας την καλύτερη παρέα για τις αυγουστιάτικες νυχτερινές περιηγήσεις μου στην ερημωμένη πόλη.

Sylvia Ioannou