Πολλές φορές, αν όχι πάντοτε, το εξώφυλλο ενός δίσκου όχι μόνο σε προδιαθέτει για το τι θα ακούσεις, αλλά ουσιαστικά καθορίζει αισθητικά το περιεχόμενο του. Ίσως μια παρομοίωση με τη γαστρονομία, όπου η εμφάνιση ενός εδέσματος έχει ισάξια σημασία με τη γεύση του, να μην είναι άστοχη. Η Touch, το ανεξάρτητο αυτό label το οποίο εδώ και τρεις δεκαετίες κυκλοφορεί εξαίσια δείγματα μοντέρνας πειραματικής μουσικής, σίγουρα τα γνωρίζει όλα αυτά και για αυτό έχει χαρίσει στο συνιδρυτή της Jon Wozencroft τη θέση του κυρίου υπεύθυνου για το artwork κάθε κυκλοφορίας της.

Είναι άξιο μελέτης και θαυμασμού πως ο συγκεκριμένος γραφίστας-φωτογράφος πετυχαίνει με απλές φωτογραφίες ένα τόσο πλούσιο στήσιμο, το οποίο πάντα είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το περιεχόμενο του εκάστοτε δίσκου. Συνήθως συναντάμε εικόνες νεκρής φύσης, που μόνο νεκρής δεν είναι, για τη νοηματοδότηση των ήχων με όρους φυσιολογίας και γεωγραφίας. Ακόμη και αν αυτές διαθέτουν στο θέμα τους κίνηση, φαντάζουν ουσιαστικά ακίνητες και παγωμένες στο χρόνο, ώστε να χωρέσουν την ερμηνεία του κάθε ήχου που ντύνουν.

Επίσης οι εικόνες αστικού τοπίου είναι συνήθως ελάχιστα πειραγμένες, σαν να έχουν αποβάλλει τη στείρα μηχανικότητα που πρεσβεύουν ώστε να εκφράζουν με φυσικό τρόπο της πρακτικές της καθημερινότητας που περιβάλλουν. Όλες αυτές οι δημιουργίες δένουν σε τέτοιο βαθμό με τους αντίστοιχους δίσκους που δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις αυτά τα δύο αλληλένδετα στοιχεία, προσφέροντας ένα σημαντικό λόγο για να αποκτήσει κάποι@ μια φυσική κόπια της εκάστοτε κυκλοφορίας.

Ο Jon Wozencroft ντύνει μάλιστα και το site της Touch με σχετικές φωτογραφίες για κάθε περίσταση και καλλιτεχνικό όνομα. Όλα αυτά χωρίς να επαναλαμβάνεται στη θεματολογία του και χωρίς να τυποποιεί την τεχνική του, καταφέρνει εν τέλει και βρίσκει αυτή την εικόνα της οποίας η μοίρα της συμπορεύτηκε με την εκάστοτε μαγεία της μουσικής.

Μπάμπης Κολτράνης