Κινούμενα φώτα σε μια πόλη δίχως άκρη. Ο θόρυβος της τους τύλιγε στοργικά. Τους όριζε δρόμους που τα χωρούσαν όλα, αλλά ταυτόχρονα οι σκέψεις τους ξεγλιστρούσαν έξω από αυτούς. Τους ψέλλιζαν ονόματα φίλων που χάθηκαν εκεί γύρω και άλλων που στέκονταν εκεί από την αρχή της ιστορίας τους. Είχαν γράψει άλλον έναν απίστευτο δίσκο. Είχε έρθει η ώρα να τον παρουσιάσουν ζωντανά βοηθώντας να δραπετεύσουν ιδέες της τελευταίας στιγμής από τα μαύρα αυλάκια του. Ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα…

Μπάμπης Κολτράνης