Συνήθως οι συλλογές που βγάζουν δισκογραφικά label είναι ολίγον τι βαρετές. Περιέχουν ονόματα με μια λογική διαφήμισης ενός δισκογραφικού καταλόγου, μιας πραμάτειας δηλαδή. Επίσης κυριαρχεί η μανατζερίστικη λογική να προωθηθούν νέα σχήματα δίπλα στα ήδη διακεκριμένα, κάτι που έχεις ως αποτέλεσμα να μεταβάλλονται αυτά σε κόπιες εκείνων που πουλάνε παραπάνω. Όσο για τα ίδια τα φεστιβάλ, εκεί και αν είναι περίεργα τα πράγματα, καθώς συνωστίζονται άνθρωποι, μουσικές, μόδες κλπ. σε μια επίπλαστη εορταστική ατμόσφαιρα, ωδή προς το καταναλωθέν τίποτα.

Η σημερινή παρουσίαση διαφέρει ριζικά από τα παραπάνω καθώς έχουμε ένα label – διοργανωτή που δεν καθορίζεται από καμία εικόνα που θέλει να πλασάρει. Η μουσική που κυκλοφορεί η Denovali δύσκολα κατηγοριοποιείται και αυτό φαίνεται και σε αυτήν εδώ την συλλογή όπου τα περισσότερα (αν όχι όλα) ονόματα είναι σχετικά πρωτοεμφανιζόμενα και απλώνονται σε μια ευρεία γκάμα ακουσμάτων. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει μια σύμπνοια αισθητικής που τα συνέχει και μια εύηχη ροή, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο για τέτοιου μεγέθους συλλογές. Μια προσεκτική μάλιστα ανάγνωση του τι έχουμε εδώ, όπως και, εννοείται, μια ακρόαση όλων των συνθέσεων, φανερώνει ορισμένα διαμάντια της σύγχρονης μουσικής βλ. The Haxan Cloak, Origamibiro, Porter Ricks κ.α.

Όσον αφορά το ίδιο το φεστιβάλ για το οποίο αυτή η συλλογή φτιάχτηκε, πάλι δεν συναντάμε τους παγιωμένους κανόνες μιας mainstream διοργάνωσης. Η λογική είναι να παίζουν όσα σχήματα συμμετέχουν τόσο όσο θα έπαιζαν σε μια κανονική δικιά τους συναυλία (περίπου μία ώρα) και να μην υπάρχει διαχωρισμός ανά είδος ή δημοτικότητα καλλιτεχνών. Επίσης οι χώροι όπου πραγματοποιείται το κάθε φεστιβάλ ταιριάζουν με την όλη αισθητική της Denovali. Το συγκεκριμένο και επόμενο ραντεβού είναι στις 18-19 Απρίλη στο Λονδίνο, αλλά τέλη του μηνός υπάρχει και η αντίστοιχη βερολινέζικη εκδοχή του, με όχι ακριβώς τα ίδια ονόματα.

Το ψάξιμο της εταιρίας προς μουσικούς ορίζοντες, ανοικτούς και χωρίς στεγανά, μας προσφέρει μια συνεχή ροή νέων δίσκων. Αυτός είναι και ο λόγος που ίσως αυτά τα συναυλιακά ραντεβού να κρατήσουν και στο άμεσο μέλλον τη σημασία τους.

Μπάμπης Κολτράνης