Όσο κι αν ακούγονται εύκολοι κάποιοι προσδιορισμοί, τόσο πιο δύσκολα μπορούν να κατανοηθούν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση των Tau & The Drones Of Praise, κάποιες ετικέτες τού στυλ experimental, rock, ethno krautrock, psychedelic rock, worldmusic, folk κτλ, μπορούν ίσως και να μπερδέψουν τον όποιο ακροατή. Δεν είναι και λίγες οι φορές που σκοντάφτουμε σε μουσικές ορολογίες που ίσως μας δίνουν να καταλάβουμε κάτι περισσότερο ή λιγότερο.

Το Misneach, εκτιμώ πως είναι το άλμπουμ αυτό που πρέπει πρώτα να το ακούσεις και μετά να συνειδητοποιήσεις μόνος σου σε τι κλίμα σε έβαλε, τι άκουσες. Και μπορείς βέβαια κάλλιστα να μην το εντάξεις πουθενά. Είναι γεμάτο ήχους. Ξεχειλίζουν οι νότες από τις παραδοσιακές μουσικές τής Ιρλανδίας (αλλά και πάλι όχι αυτό που νομίζεις). Ξεχειλίζει από φύση, από ποίηση, από γήινο συναίσθημα. Είναι οι ήχοι, οι φωνές, τα μουσικά όργανα, οι στίχοι.

Το τρίτο full-length άλμπουμ των Ιρλανδών, είναι βασικά το ταξιδιωτικό λαϊκό όραμα τού Seán Mulrooney. Φέρνει μέσα του τις λαϊκές παραδόσεις τής πατρίδας του κάνοντας βουτιά μέχρι και τα πολύ παλιά χρόνια. Η απόσταση Βερολίνου – Δουβλίνου εξαλείφεται καθώς ο Mulrooney επιστρέφει στα πάτρια εδάφη κι έτσι επανασυνδέεται με τη μαγεία, το μυστήριο και τον μύθο τής Ιρλανδίας. Ερευνάει τις παλιές παραδόσεις κι έθιμα και μέσω της μουσικής δίνει μια άλλη διάσταση στο έργο του. Το εξελίσσει με προσοχή χωρίς να μεταλλάσσει τον πυρήνα.

Τραγούδια ζωντανά, γεμάτα ενέργεια περιστοιχίζουν το άλμπουμ. Ρυθμοί που ακολουθούν τον ειρμό τής φύσης. Κρατούν την ισορροπία τού ανεπιτήδευτου και της γείωσης. Καλεσμένοι στο έργο του καλλιτέχνες από Tindersticks, Clannad όπως επίσης κι ο γνωστός Ιρλανδός τροβαδούρος Damien Dempsey.

Μικρές – μεγάλες ζωντανές εκπλήξεις. Ένα οργανικό άλμπουμ που ακουμπά στην ιστορία και επεκτείνετε. Χορεύει με τον πειραματισμό και την διαχρονικότητα. Το “Misneach” είναι ένα μουσικό καλειδοσκόπιο που στριφογυρίζει μέσα του ένα μείγμα θάρρους, ελπίδας, γενναιότητας και πνεύματος.
(Από την παλιά Ιρλανδική λέξη ‘meisnech’ που σημαίνει ‘θάρρος’, ‘πνεύμα’.)

Eleni Liverakou Eriksson