Κάθε ανακάλυψη φέρνει την ανυπομονησία για το επόμενο βήμα, φώναζαν τα κείμενα μας για τους Rope Sect το 2017. Δεν υπάρχει όμως καμία δικαίωση στη μουσική μιας και ο χρόνος είναι ανεξάντλητος και το αύριο συνεχώς απροσπέλαστο. Ως τώρα, όμως, και για καλή μας τύχη οι συγκεκριμένοι Γερμανοί έχουν μια σταθερή δισκογραφική παρουσία η οποία όσο φαντάζει ρετρό από αισθητική άποψη, τόσο γεννά την πεποίθηση ότι οι τωρινές στιγμές της ανήκουν.

Στη νέα τους μίνι κυκλοφορία συνεχίζεται η κάθοδος στο κέντρο του δικού τους κόσμου όπου το σκούρο κυριαρχεί. Ένα σκούρο που βγαίνει σε άπειρες αποχρώσεις, δυναμικές και εντάσεις. Φαντάζει περίεργο που μια τόσο σύντομη σε διάρκεια κυκλοφορία ακούγεται ως μια γεμάτη αποτύπωση του προσωπικού τους χαρακτήρα. Η δε επιλογή τους να κρατούν από την γένεση τους έναν χαμηλό τόνο μακριά από το αδηφάγο Διαδίκτυο τους κάνει στα μάτια μου να αντιμετωπίζουν άκρως προσηλωμένοι και συνειδητοποιημένοι την έννοια του δημιουργώ μουσική. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι αυτό βγαίνει και σε αυτή την γοητευτική τους κυκλοφορία.  

Μπάμπης Κολτράνης