Τι είναι η ζωή του ανθρώπου, ένα ευωδιαστό άνθος από πυρωμένα απομεσήμερα, θανατερά δειλινά, φάσματα από απώλειες, δάκρυα, η ευτυχία μες τη θλίψη, η λύπη να παραμονεύει στη σκιά της χαράς ενώ ο Έρωτας χορεύει μόνος κι ένα μαχαίρι να καρφώνει διαρκώς μια καρδιά που τραγουδάει. Η πραγματική πλήρωση βρίσκεται στον νεκρό χρόνο, σε έναν ακινητοποιημένο χρόνο όπου οι στιγμές ενός απρόσμενου, και συχνά ακάλεστου, Μαζί δυναμώνουν τις αισθήσεις σε ξαφνική διαύγεια και πιο πολύ θυμίζει όνειρο, εκτροπή από την πραγματικότητα ή μια νέα διάσταση που μέχρι τώρα αγνοούνταν. Πραγματική Αγάπη. Ολοκαύτωμα, αυτό – φλεγόμενο βουλεβάρτο από αίμα, αδρεναλίνη και ιδρώτα ή ένα ανοιχτό παράθυρο με θέα τον κήπο και η σιωπή να μετρά τις εποχές σαν σπείρες…

Ο Hans Joachim Roedelius ιχνηλατεί την υπαρξιακή πορεία της Αγάπης με αφοπλιστική απλότητα χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι έναν φαντασμαγορικό μικρόκοσμο εξωτερικών ήχων, αλλαγών και εικόνων σε μια ευρεία περιγραφική περιπλάνηση, από τη γαλήνη του περιπάτου σ’ ένα δάσος έως το σκοτάδι της πιο οδυνηρής απομάκρυνσης. Σκάβει βαθιά στην εξωφρενική μας συναισθηματική πολυπλοκότητα και στις συγκλονιστικές της αντιφάσεις, δημιουργώντας ένα προσωπικό πορτραίτο, όπου ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει τα ψήγματα ενός δικού του καθρέφτη και, μέσα από τους μύθους εκείνου του πάλαι ποτέ παρόντος, μας υπενθυμίζει πως σημασία δεν έχει το είδος του εξοπλισμού που κανείς κατέχει αλλά η ψυχή που μέσα κουβαλά.

Love loves to love love… James Joyce

---

What is human life, a fragrant flower of burning afternoons, deadly sunsets, spectrums of losses, tears, happiness inside sadness, sorrow that lurks in the shadow of joy when Love dances alone and a knife is constantly stabbing a heart that sings. The real fulfillment rests upon a time that is asleep, on α locked time where moments of an unexpected, and usually unasked , Togetherness strengthen the senses in sudden clarity and mostly seems like a dream, a diversion from reality or a new dimension that was till now ignored. Real Love · a holocaust, a self burning boulevard of blood, adrenalin and sweat or maybe an open window overlooking the garden and a silence that counts ages like coils…

Hans Joachim Roedelius traces Love’s existential course with a disarming simplicity using as alibi a spectacular microcosm of external sounds, changes and images in a vast and descriptive wandering from the quietness of a walk through the forest to the darkness of the most painful distancing. Digs deeply to our outrageous emotional complexity and it’s amazing contradictions, creating a personal portrait where everyone can identify shreds of their mirrors, and through the myths of that old past – present, reminds us , that what really matters isn’ t the kind of equipment one possesses but the soul he carries inside .

Love loves to love love… James Joyce

Αγγελική Ταλαμάγκα