Πριν λίγο καιρό το Against The Silence και συγκεκριμένα η Βικτώρια, είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με το Γερμανό καλλιτέχνη, Dirk P. Haubrich, για την τελευταία του κυκλοφορία Robinson Out Of Context για τη σημασία που διαδραματίζει η μουσική στην καθημερινή μας ρουτίνα. Ας δούμε λοιπόν, το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης.

V: Καλησπέρα κ. Haubrich. Βρίσκουμε εσάς και την τελευταία σας κυκλοφορία «Robinson Out Of Context» στο μεταίχμιο μίας νέας χρονιάς – ένα χρονικό σημείο που συνεπάγεται ενδοσκόπηση και νέα ξεκινήματα. Υπήρχε μία αίσθηση αναγέννησης ενόσω δημιουργούταν ο δίσκος, ένας στόχος που θέσατε στον εαυτό σας υπό τη σκοπιά της ωρίμανσης;

Η: Τόσο το «Robinson Out Of Context» όσο και το b-side «7 to 8» αποτέλεσαν συνθέσεις προορισμένες να ακουστούν – ή όπως προτιμώ να αναφέρω- να αποτελέσουν στοιχείο μίας παράστασης σύγχρονου χορού. Προκειμένου να παρουσιάσω αυτές τις συνθέσεις αποκλειστικά και μόνο ως μουσική, αποχωριζόμενες ομαλά από το πλαίσιο της σκηνικής παρουσίασης και από τις οπτικές αναπαραστάσεις στις οποίες αφορούν, χρειαζόταν να βρω μία νέα προσέγγιση. Άνοιξα τις ανεπεξέργαστες εκδοχές των κομματιών και τα άκουσα, τα βίωσα αποκλειστικά και μόνο ως προς τα θεμελιώδη στοιχεία τους έχοντας κατά νου ότι θα υπάρξει ένα άτομο, σε ένα ήσυχο δωμάτιο που θα τις ακούσει αποκλειστικά και μόνο ως μουσική. Η αίσθηση της αναγέννησης ενυπάρχει σε αυτή την εμπειρία, καθώς για πρώτη φορά εστίασα στο να δημιουργήσω αυτές τις συνθέσεις προκειμένου να κυκλοφορήσουν στο ευρύ κοινό που θα έχει την ευκαιρία να τις ακούσει στις φορητές του συσκευές κατά το δοκούν.

Το να δημιουργεί κανείς μουσική για το θέατρο είναι πολύ διαφορετική εμπειρία ως προς τις τελικές μίξεις, την ένταση και την τελική επεξεργασία. Στην αρχική επεξεργασία υπήρχαν τμήματα χαμηλής έντασης -60db, που λειτουργούν πολύ αρμονικά στο θέατρο και σε αίθουσες εκδηλώσεων. Μπορώ να χρησιμοποιήσω πολύ περισσότερη δυναμική, να κρατήσω τμήματα πολύ ήρεμα – πιο ήρεμα και από τον ήχο της πέψης ενός ατόμου που κάθεται τρεις σειρές πίσω σου. Παράλληλα, μπορώ να χρησιμοποιήσω πολύ έντονα τμήματα μόλις μία στιγμή αργότερα με τη βοήθεια χιλιάδων watt του ενισχυτή. Κι όλη αυτή η διαδικασία γίνεται, έχοντας κατά του ότι η ένταση δεν πρέπει να γίνει αντιληπτή από όλο το σώμα, όχι να περιοριστεί σε ένα κουδούνισμα στα αυτιά μέχρι το επόμενο πρωινό.

V: Η ambient μουσική αποκαλείται το πλέον μινιμαλιστικό είδος μουσικής. Συμφωνείτε; Είναι αυτό το χαρακτηριστικό της προτέρημα κατά την άποψή σας;

H: Μπορώ να φανταστώ ότι μία μινιμαλιστική σύνθεση μπορεί εύκολα να γίνει ambient, αν με τον όρο «ambient» αναφερόμαστε στο μη ενοχλητικό, εστιασμένο, σε αυτό που εύκολα ακούς τυχαία. Ένα ambient περιβάλλον, για εμένα, είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ασφαλής, που δε σε προβληματίζει. Σταματάς να σκέφτεσαι και να χρησιμοποιείς τις αισθήσεις σου σε πλήρη εγρήγορση. Ambient φως, τηλεόραση, σπίτι – οτιδήποτε ambient δε σε κινεί, σε χαλαρώνει, σε προετοιμάζει για ύπνο. Δεν είμαι μεγάλος οπαδός του οτιδήποτε είναι ambient. Όμως, μου αρέσουν τα ambient στοιχεία στη μουσική που λειτουργούν ανανεωτικά και βοηθούν το νου του ακροατή να εστιάσει και πάλι, να κάνει μια παύση και να επαναπροσδιορίσει τον χρόνο, να έλθει σε επαφή με το σώμα και την αναπνοή του. Τα ambient τμήματα είναι εργαλεία για να επανακτήσεις τις αισθήσεις σου. Από την άλλη πλευρά, σκεπτόμενος αυτό που μόλις είπα, ομολογώ ότι μου αρέσει να δημιουργώ την αίσθηση στον ακροατή ότι επιπλέει και είναι σε μία συνειδητή κατάσταση, ενώ παράλληλα μου αρέσει η σκέψη ότι κάθε νευρώνας πυροδοτείται κατά την ακρόαση.

V: Το «Robinson Out Of Context» διαρκεί σχεδόν σαράντα λεπτά και αποτελείται από δύο κομμάτια. Εντούτοις, η ακρόασή του δημιουργεί πλειάδα συναισθημάτων και μπορεί να αποτελέσει μία υπερβατική εμπειρία. Ήταν αυτή η επιδίωξή σας ή η ίδια η μουσική εκτείνεται σε άκρα τα οποία ούτε καν εσείς είχατε κατά νου;

H: Μου δίνει μεγάλη χαρά να μαθαίνω ότι βιώνεται έτσι. Ίσως η μουσική μου θα έπρεπε να πωλείται σε τοπικά φαρμακεία μαζί με κάποια προειδοποίηση στη συσκευασία. «Προσοχή, ίσως να εγκαταλείψετε το σύμπαν».

V: Είστε επαγγελματίας και στους δύο τομείς – τη μουσική και το χορό. Υπάρχει κάποια αντιστοιχία ανάμεσά τους;

H: Πιστεύω ότι ο χορός είναι ένας πολύ υγιής τρόπος έκφρασης. Είναι αναζωογονητικός για το νου. Ο καθένας από μας θα έπρεπε να χορεύει έστω για μερικές στιγμές κάθε μέρα μόνο και μόνο για να μη λησμονεί ότι ενυπάρχει ένα υπέροχο συναίσθημα μέσα μας που μας περιμένει να το φέρουμε στην επιφάνεια. Κάτι που σε κάνει να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου και σε κάνει δοτικό.

Η μουσική πηγάζει από έναν παρόμοιο πυρήνα, αλλά είναι πολύ πιο επεμβατική στο περιβάλλοντα χώρο της. Αν ο χορός και η μουσική συμφωνήσουν να συνυπάρξουν σε έναν συγκεκριμένο χώρο, το πάντρεμα τους είναι αρμονικό.

V: Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος στη σύγχρονη κοινωνία για μουσική που είναι πνευματική και κινείται με αργούς ρυθμούς, όπως η δική σας, δεδομένου ότι ολοένα και περισσότερα άτομα περνούν τη ζωή του αγχωτικά, σε «γρήγορη κίνηση»;

Η: Πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη για το είδος της μουσικής που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακτήσουν το πνεύμα τους, ή αν δεν το είχαν ποτέ εντοπίσει, ίσως πρόκειται για μία ανάγκη ανάκτησης του πνευματικού μας περιβάλλοντος. Η μουσική μπορεί να βοηθήσει σε μια τέτοιου είδους επιβράδυνση.

V: Κατά τη διάρκεια είκοσι ετών έχετε δημιουργήσει έναν σεβαστό αριθμό συνθέσεων. Ποιο είναι το κίνητρό σας για τη συνέχεια αυτής της διαδρομής; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να διαβιβάσετε σε κάθε έναν από τους ακροατές σας;

H: Μήνυμα; Όπως το να τρως καλά, να ζεις υγιεινά και να φροντίζεις τα αυτιά σου; Νομίζω ότι το να επικοινωνεί κανείς χωρίς τη χρήση λέξεων είναι μία εξαιρετική εμπειρία και το να τροφοδοτούμε τα αυτιά μας με αναζωογονητικές ακουστικές εμπειρίες είναι ο στόχος.

---

Α little while ago, Against The Silence’s Viktoria had the opportunity of reaching out to German artist, Dirk P. Haubrich, to talk about his latest release Robinson Out Of Context and converse on the meaning of music in our stressed-out daily routines. Here’s what we made out of it.

Good evening Mr. Haubrich. We find you and your latest work “Robinson Out Of Context” right at the turn of the year, a time of reflection and new beginnings. Was there a sense of rebirth while making this album, a new goal you set for yourself in terms of growth?

“Robinson out of Context” and the B-side “7 to 8” were both composed to be played – or as I like to use the word – “performed” for stage in combination with modern dance. For the presentation of those compositions as pure music, gently taken out of that context of stage and all those visuals that are involved with it, I needed a new approach. I opened the original unmixed versions, and  went through those tracks , listened and lived through its elements gain, knowing, that there will be a quiet room, with a person focusing only on the music.

The sense of rebirth is there, because this is the first time, I was focused on creating it for publication and for an audience to listen on their own sound devices.

 Creating music for stage is very different when it comes to the final mixes, the levels, loudness and mastering. In the original master I had quiet sections of -60db, and this worked very well in the field of stage and performance hall. I can use much more dynamics, have sections very quiet, quieter then somebody’s digesting noises three rows behind you. And I can have the loud parts to be experienced very loudly just a moment later, using the power of thousands of watts of amplification. But keeping still in mind, that the loud parts need to felt in the body not in the ears with a ringing until next morning.

 Ambient music is said to be the most minimalist genre of all. Do you agree? Is this characteristic an asset in your opinion?

 I can imagine that minimal music can become easily ambient, ambient in the meaning of not disturbing, unfocused, easy to overhear. An ambient surrounding for me is something that makes you feel safe, something you don’t have to worry about. You stop thinking and you stop using your senses in full awareness. Ambient light, ambient TV, ambient home, ambient doesn’t move you, it makes you chilled out, ready to go to sleep. I am not a big fan of ambient anything. But I like ambient parts in the music, for refreshing and refocusing the listeners mind, to give them a rest, to re-judge the experience of time or reconnect with their own body, breathing. Ambient sections are tools for re-sensing.

 On the other hand, rethinking what I just said, I like to create a state of floating, being aware, but enjoying a reconsideration of every neuron that gets fired up as a result of listening.

 “Robinson Out Of Context” lasts for approximately 40 minutes and comprises of two tracks. Yet, listening to it can be full of emotions and be felt like an out-of-body experience. Is that an intention of yours or does the music extend to reaches you haven’t even thought of?

 I am very pleased to hear this experience. Maybe my music should be sold at the local drug store or pharmacy with some warning on the package. “Be Aware, You Might Leave Your Universe”.

You are a professional in both fields -music and dance. Is there a correspondence between the two?

 Dancing I find to be a very healthy way of expression. It is very refreshing for your mind. Everyone should dance, at least for a few moments every day, so as not to forget that there is a wonderful feeling resting in each of us, waiting to be uplifted. Something that makes you friendly with your own self and turns oneself to a giving person.

 Music has a similar core of emergence, but is more invasive to the surrounding world. If both dance and music agree to share the same space, it will be a good match.

 Do you find that there is a place in today’s society for music that is both spiritual and slow-paced, as your own, considering that a growing amount of people are spending their lives in an anxious, fast-forward way?

 I think there is even a need for music that will help people to find their spirits again, or if they never knew what those are, maybe it means that people have started looking for their spiritual environment. Music can help to de-accelerate.

 Over a span of twenty years you’ve created quite a number of compositions. What is your drive as to continuing this journey? Is there a message that you wish to convey to each and every one of your listeners?

A message? Like eat well, live healthy, take care of your ears? To communicate without using words can be a wonderful experience, and feeding the ears with refreshing acoustic activities is the aim.

Βικτώρια Λ./ Victoria L.