Συνηθίζουμε να λέμε πως στην καλλιτεχνική δημιουργία δεν υφίσταται παρθενογένεση και πως κάθε απόπειρα επαναπροσδιορισμού ενός σχήματος ή ενός μεμονωμένου καλλιτέχνη είναι σχεδόν πάντοτε καταδικασμένη στη μακροημέρευση ενός διάττοντος αστέρος. Ακόμα χειρότερα, αντιμετωπίζεται ως καπρίτσιο ή ανασφάλεια. Εναπόκειται, τότε, στη μονάδα να αποδείξει την αυθυπαρξία της, να αποσυνδεθεί ομαλά από το σύνολο που έχει εντυπωθεί στη συνείδηση του κοινού και να … δημιουργήσει εκ νέου.

Όλη αυτή η αποδέσμευση φαντάζει πιο αναμενόμενη όταν αναφερόμαστε σε άτομα όπως ο Blixa Bargeld που ενώ συμμετείχε σε κάτι τόσο επιτυχημένο όπως οι Bad Seeds, διατήρησε το ανεξάρτητο σχήμα του, Einstürzende Neubauten και παραμένει δημιουργικά ενεργός για πάνω από τρεις δεκαετίες. Είναι αυτή η ενέργεια που προοικονόμησε κατά κάποιον τρόπο τη συνεργασία του με τον Ιταλό μουσικό Teho Teardo – έναν άνθρωπο κάθε άλλο παρά άγνωστο στην ιδέα της μουσικής συνύπαρξης.

Η πρώτη τους κοινή κυκλοφορία, ο δίσκος Still Smiling του 2013, απέδειξε ότι και οι δυο τους έχουν ακόμη κάτι νέο να προτείνουν και δε γύρεψαν απλώς μία κατά τα φαινόμενα νέα στέγη για να αναπαράγουν περασμένες, επιτυχημένες φόρμες. Η φετινή επάνοδός τους με το Nerissιmo κινείται στο ίδιο νήμα, αναδίδει την ίδια ποιητική χροιά. Συνθέσεις νωχελικές, γεμάτες σιωπές και παροδικές ηλεκτρονικές εντάσεις· στίχοι αγγλικοί, ιταλικοί, γερμανικοί· χροιά πλούσια σε συναίσθημα, φτωχή σε επιφανειακές εκρήξεις· το Nerissimo είναι ένας σχεδόν υποκριτικός τίτλος για έναν δίσκο τόσο λαμπρά καθησυχαστικό.

Βικτώρια Λ.