Τα σύνορα είναι για να γκρεμίζονται και τα είδη για να αυτοκαταργούνται. Ήδη η παγκόσμια αταξία εξαπλώνεται με λυσσώδεις ρυθμούς. Η δημιουργικότητα των εμπνευστών της αποτελεί την αόρατη κλωστή όπου όλα σε αυτήν κρέμονται. Μέσα στις οκτώ νέες αυτές αρθρώσεις συνυπάρχει η αυστηρότητα του ρυθμού με το ομιχλώδες χάος του μέλλοντος.

Κανείς δεν οφείλει να δηλώσει από που χωροταξικά και αισθητικά κατάγεται. Όλα εδώ αναζητούν ταυτότητα ξεκινώντας από διαφορετικά σημεία, πατώντας όμως σε κοινή βάση. Η ανεξαρτησία δεν γεννιέται μόνο από το σημείο οπου δεν οφείλεις σε κανέναν τίποτα, αλλά ξεκινά την στιγμή που μια νέα γλώσσα αρθρώνεται. Με φθόγγους άφθαρτους, με έννοιες πρωτόγνωρες, με εικόνες που ήταν πάντα εκεί αλλά δεν είχαν ποτέ φανερωθεί, μη αντιληπτές από το άγουρο μάτι.

Όλα αυτά δεν μπορούν να γεννηθούν χωρίς την σύγκρουση με κάθε τι παγιωμένο και ουσιαστικά νεκρό. Για αυτό μην φοβηθείς την εμφάνιση των απειλητικών κεραυνών στην σειρά πίσω από τους λόφους. Μην εκπλαγείς με τις ατμόσφαιρες που κυλούν προς τα πέρα, εκεί όπου πριν φάνταζε η άκρη του επίπεδου τελικά κόσμου. Είναι τα σημάδια πως μετά από αυτό που πλησιάζει, τίποτα δεν θα μείνει το ίδιο. Ούτε οι αισθήσεις που θα το γευτούν, ούτε οι ίδιοι οι φορείς του που σαν αεικίνητα σωματίδια της ύλης δεν γνωρίζουν την μορφή που θα δώσουν στο όχι μόνο δικό τους αύριο.

Μπάμπης Κολτράνης