Ένα δίδυμο από το San Francisco μας απασχολεί  τον τελευταίο καιρό με τις μουσικές του προτιμήσεις, τις επιρροές του και το πως αυτές έχουν αποτυπωθεί στο δισκάκι του We Are the 21st Century Ambassadors of Peace & Magic που πρόσφατα κυκλοφόρησε από την jagjaguwar records. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά. (Αν είναι ποτέ δυνατόν…)

Ξεκίνησαν το 2005, σχολιαρόπαιδα ακόμα, να γρατζουνάνε κιθάρες και να πειράζουν διάφορα κουμπάκια από πληκτροφόρα – αναλογικά και μη – όργανα. Κυκλοφόρησαν αρκετά ep μόνοι τους σε ποικιλία φορμάτ (mp3, cd-r), έδωσαν κάμποσα live σε διάφορους χώρους και αυτή τη στιγμή είναι σε περιοδεία σε Αμερική, Καναδά και Ευρώπη (Αγγλία, Ισπανία) για την προώθηση του δεύτερου full album τους. Με τον παραγωγό Richard Swift στο τιμόνι έχουν κυκλοφορήσει και τον πρώτο τους δίσκο, το Take the Kids Off Broadway στην ίδια εταιρεία την χρονιά που μας άφησε.

Το We Are the 21st Century Ambassadors of Peace & Magic εκτός από τίτλο σιδηρόδρομο περιέχει εννέα τραγούδια που μιλούν για… ειρήνη & μαγεία… Ξεκινώντας την ακρόαση, από τα ηχεία σου θα «παρελάσουν» πολλές μορφές του παγκόσμιου πενταγράμμου. Οι Stones, οι Floyd, οι Kinks, οι Velvets και ο λευκός πρίγκιπας γνωστός και ως David Bowie, είναι μερικοί απο τους ήρωες του ντουέτου. Επιλέγουν να μην κρύψουν τις επιρροές τους – και καλά κάνουν –  αλλά  να τις «αφήσουν σε κοινή θέα» μέσα στις συνθέσεις τους.

Έτσι κομμάτια όπως τα “No destruction”, “San Francisco”, “Bowling trophies” και “Oh yeah” εκτός από πολύ όμορφα τραγούδια με μελωδική γραμμή που κολλάει επίμονα στο μυαλό, αφήνουν «γυμνά» τα ακούσματα των Foxygen. Όχι, οι Jonathan Rado και Sam France δεν αντιγράφουν σε καμία περίπτωση, μην παρεξηγηθώ, απλά φαίνεται πως στο σχολείο αντί να ασχολούνται με την νεότερη ιστορία και το δίκαιο των Η.Π.Α, τους ενδιέφερε περισσότερο τι είδους κιθάρα ήταν αυτή που πυρπόλησε ο Jimi Hendrix επί σκηνής και αν ήταν ο Keith Richards ή ο Mick Jagger αυτός που έφαγε μια σοκολάτα mars από το αιδοίο της Marianne Faithfull. Γίνεται κατανοητό, πως το δίδυμο έχει λιώσει τη δισκοθήκη του μπαμπά και πως έχουν χρειαστεί αρκετές βελόνες για τα πικ απ του. Το rock ‘n’ roll μικρόβιο το έχουν κολλήσει σε μικρή ηλικία.

Το Beatl-ικό “San Francisco” αποτελεί την προσωπική επιλογή και ένα από τα κολλήματα του τελυταίου καιρού. Το χιουμοριστικό ρεφρέν «I left my love in San Francisco/ That’s okay, I was bored anyway, I left my love in San Francisco/ That’s okay, I was born in L.A)» γίνεται εθιστικό σε συνδυασμό πάντα με την «ξέγνοιαστη» μελωδία του. Επίσης το πρώτο single του δίσκου αυτού, το “Shuggie” περιμένει στην ουρά για να γίνει το επόμενο κόλλημα. Νομίζω ότι αν είχαν συνεργαστεί ποτέ ο Mick Jagger με τον Marc bolan το αποτέλεσμα θα ήταν κάπως έτσι.

Το We Are the 21st Century Ambassadors of Peace & Magic σε γενικές γραμμές είναι ένας καλαίσθητος δίσκος. Η ψυχεδελική 60’s ατμόσφαιρα είναι εδώ και διακρίνεται τόσο στο εξώφυλλο του όσο και στις περισσότερες συνθέσεις του.

Mu | te