Η κίνηση του να παρουσιάζει κάποιος μουσικές στο internet δεν έχει σχέση με υπερφόρτωση πληροφοριών που μπορούν να φαντάζουν σε κάποιους άχρηστες. Έχει σχέση περισσότερο με την αντίληψη περί δημιουργίας, επαφής, επικοινωνίας και της κουλτούρας του μοιράσματος που απουσιάζει. Έχει σχέση και με τους συνολικούς τρόπους που το «κοινό» μπορεί να βγαίνει από τη μαζική παθητικότητα. Περισσότερο σχετίζεται με την υποκειμενική γεωγραφία των ειδών της κουλτούρας του ζώντος δημιουργού και των καταβολών του.

Στην περίπτωση των Carter, Tutti και Void και την παράθεση του μονότονα μηχανιστικού -με έντονες κιθαριστικές παραμορφώσεις και προηχογραφημένα εφέ και samples- live τους με το όνομα Transverse (από το “Short Circuit festival” της εταιρείας Mute στο Roundhouse του Λονδίνου το Μάιο του 2011) διακρίνεται η εναντίωση του σύγχρονου πειραματισμού στην πολιτισμική αφομοίωση. Μέσα από τη «συνθετική» υπνωτιστική ατμόσφαιρα υπάρχει κάποιου είδους προσμονή για απεγκλωβισμό. Διακρίνεται η πρότασή τους για κάθε έναν ακροατή, για καταστροφή και επαναδημιουργία. Τα μπάσα χτυπάνε σε ρυθμό 4/4 τους χτύπους της καρδιάς στην απάθεια και τη συνήθεια. Το computer χρωματίζει την ηχητική διάσταση μεγεθύνοντας μοριακά τον θόρυβο που συνεχώς παραμονεύει πίσω από την πειραματική διάθεση για μονοτονία.

Στο industrial τοπίο αναδεικνύεται το ηλεκτρονικό σφυροκόπημα που ξεπροβάλλει πίσω από το ομιχλώδες μηχανικό περιβάλλον. Το “V1” είναι η χαρακτηριστική απόδοση του ξυπνήματος, είναι η εκκίνηση της μηχανής που κουράστηκε να δουλεύει και η ύπαρξή της πλέον προϋποθέτει την μυστικοποίηση του συναισθηματικού κόσμου που βρίσκεται έξω από την σφαίρα της υποχρεωτικότητας. Στο “V3” η μανιέρα εμπλουτίζεται με την εμφανή ανθρώπινη παρέμβαση στα φωνητικά. Η τεχνική μπορεί να υπάρξει μόνο σαν προέκταση του ανθρώπινου, η μηχανική χειραγωγείται από τις αναπνοές της σάρκας. Η εμπειρία καταγράφεται από τους Carter – Tutti που συνεχίζουν τις ιδιοτροπίες των Throbbing Gristle, εμπλουτίζοντας το αποτέλεσμα με την καταλυτική συμμετοχή της Nik Void από τους Factory Floor.

Τα κομμάτια προετοιμάστηκαν για να ηχογραφηθούν και να αποδοθούν ζωντανά μπροστά στο περίεργο και δίκαια δύσπιστο κοινό.

*Ο Chris Carter και η Cosey Fanni Tutti μαζί με τον ιδιαίτερο Genesis P-Orridge (ιδρυτή των Psychic TV, και της καλλιτεχνικής κολεκτίβας COUM transmissions, εκτός των άλλων) και μαζί με τον νεκρό πλέον Peter “sleazy” Christopherson (συνδημιουργό των Coil και της ομάδας design Hipgnosis: που σχεδίασε τα εξώφυλλα δίσκων των Pink Floyd,T.Rex, Genesis, Wishbone Ash κ.α.) είχαν δημιουργήσει τους Βρετανούς avant-garde, industrial και performance art πρωτοπόρους T.G.

H Nik Void είναι μέλος των Λονδρέζων πειραματιστών F.F.

NIKOPOL