“And like straw becomes a flame… these chasms open up in the mundane.”

Αν νιώσω πως παίζεις καλή μουσική, δεν πρόκειται ποτέ να σε ξεχάσω. Σε ένα άγνωστο ‘περίμενε’ τού χρόνου, θα αναμένω υπομονετικά να φανείς. Να σε ακούσω, να σε νιώσω, να με κάνεις κομμάτι σου αναπόσπαστο, να… σαν αυτό τού σπόρου και της γης. Εκείνου τού σπόρου που θα βυθιστεί στα άγνωστα, βαθιά, ακατέργαστα χώματα.

Και περίμενα. Και ήρθες μετά από δυο χρόνια. Θα αρχίζω να σκάβω στο σκληρό σου μαύρο έδαφος για να βρω τον θησαυρό που έθαψες. Όλα αυτά που με τους πιστούς σου φίλους δούλεψες, ώστε να ανταμείψεις αυτούς που σε πίστεψαν από την αρχή. Στους καρπούς που βγαίνουν από το Black Terrain, δεν υπάρχει φωτοχυσία, καμιά λάμψη και καμιά αίγλη. Υπάρχει βάθος, σκοτάδι, άγονες μουσικές που ποτίζονται με ένα μείγμα από epic doom, black metal, dark ambient και slowcore ήχων, αλλά σίγουρα και κάτι πιο πέρα από όλα αυτά. Δεν υπάρχει δοσολογία, δεν υπάρχει ταμπέλα συστατικών και δεν μπορείς να αποφανθείς τελικά τι είναι όλο αυτό. Η μουσική τους αυτή που μπορείς να περπατάς μέσα της.

Οι FORLESEN, σπέρνουν υπομονετικά και για όσο καιρό χρειαστεί θα περιμένεις ίσαμε την στιγμή που θα ξεσπάσει η καταιγίδα. Και ήρθε είναι εδώ. Και όλα συμβαίνουν τώρα. Ήρεμες υπνωτισμένες ατμόσφαιρες, μια διαδικασία αρχής και συνοχής. Φωνητικά που σε μαγνητίζουν. Ακολουθείς τη μουσική και κλείνεις τα μάτια να φτιάξεις έργο αυτό που σου προσφέρουν. Πόσοι αλήθεια μπορούν να το κάνουν τόσο ρεαλιστικά; Ανοίγεις τα μάτια και κοιτάς την κάθε λεπτομέρεια που τυλίγει το εκπληκτικό art cover τού άλμπουμ (Benjamin A. Vierling) και τελικά ναι! Είναι όλα αυτά που άκουσες, που έπλασες με τη δική σου φαντασία κάτω από την επιρροή των τέλειων και παραμορφωμένων ήχων.
Ο χρόνος κυλάει αργά. Είναι η στιγμή να μπεις στις αναξιοποίητες μουσικές σφαίρες των ψυχών αυτών. Να μπεις σε κείνη την ατμόσφαιρα τής ευαισθησίας και της αγριότητας. Στην λεπτή ισορροπία του οικείου και του απρόβλεπτου. Της κινηματογραφικής ατμόσφαιρας μιας ταινίας που δεν υφίσταται.

Οι FORLESEN είναι μια υπέροχη underground μπάντα, που σαν λάτρης τους, ελπίζω να παραμείνουν εκεί. Βέβαια κάποια κοσμική και μεταφυσική μέρα το ευρύ κοινό θα τους αποθεώσει. Και σήμερα είναι ίσως αυτή η κάποια μέρα ε;

Eleni Liverakou Eriksson