Το τι είναι ή δεν είναι αισθητικά γοητευτικό είναι κάτι που επαφίεται στο προσωπικό μέτρο του καθενός. Άλλ@ σαγηνεύονται από νεκρά αλλά πολύχρωμα τοπία που εμπεριέχουν μια αγνότητα μέσα τους. Άλλ@ έλκονται από το σκοτάδι και το κάθε είδους λέκιασμα που καθορίζει την καθημερινή ζωή σε κάθε μεγάλη πόλη. Μια πρόχειρη ματιά στην εικαστική δουλειά του τραγουδιστή και στιχουργού των Converge, Jacob Bannon, θα τον κατέθετε αμέσως στην δεύτερη προαναφερόμενη κατηγορία. Είναι όμως τέτοια η καλαισθησία των εικόνων που πλάθει, που θα μπορούσε να αποτελεί την γέφυρα μεταξύ ενός αναγεννησιακού ονείρου και μιας ωμής πραγματικότητας. Με το ανθρώπινο στοιχείο να είναι σχεδόν πάντα παρών, είτε ως ένα παραμορφωμένο πρόσωπο, είτε ως το κρανιακό απολειφάδι του, και τα χρώματα να απλώνονται σε ένα βάθος αποχρώσεων, δίνεται η αίσθηση πως οι εικόνες που φιλοτεχνεί ο Jacob είναι σε κίνηση.

Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς καθώς η αποστολή τους είναι να ντύσουν αισθητικά μια υπερκινητική μουσική, στα όρια του ακραίου, όπως είναι το punk/hardcore. Η εκάστοτε εικόνα όμως δεν μένει στην επιτέλεση αυτού του απλού ρόλου, αλλά δίνει μια καταλυτική διάσταση στο εκάστοτε άκουσμα που συνοδεύει. Για αυτόν τον λόγο μπορεί να ειπωθεί πως πέρα από την επίδραση που έχουν οι Converge, όπως βέβαια και η Deathwish records της οποίας ηγείται ο Jacob, στην σύγχρονη ακραία μουσική, ο ίδιος έχει επηρεάσει εικαστικά σε μεγάλο βαθμό την αισθητική που αποπνέει το σημερινό hardcore. Για την ακρίβεια, η ανανεωτική πλευρά του είδους είναι αυτή για την οποία αναφερόμαστε και η οποία μπορεί το πολιτικό στοιχείο να είναι μετριασμένο, αλλά το υπαρξιακό να είναι εντονότατο με την ποιητικότητα των εικόνων που ο JB δημιουργεί.

Μπάμπης Κολτράνης