Ένα πολύ καλό άλμπουμ από την χρονιά που πέρασε είναι το Spectralfire, το οποίο κυκλοφόρησε με την σφραγίδα της restless wind. Πίσω από την εν λόγω δουλειά κρύβεται το προσωπικό project του Λάμπη Κουντουρόγιαννη, γνωστού από την συμμετοχή του στους Modrec. Ένα γκρουπ ιδιαίτερα αγαπητό στην εγχώρια σκηνή των 00’s με δύο δίσκους στο ενεργητικό τους και πολλά και δυνατά live.
Ως Spectralfire, ο Κουντουρόγιαννης ξεκίνησε το 2006 σε ένα live που διοργανώθηκε στο Μικρό Μουσικό Θέατρο για/από την «νέα (τότε) ελληνική σκηνή». Εκεί παρουσίασε μια πρώτη γεύση της δουλειάς του και μοιράστηκε τη σκηνή μαζί με άλλους καλλιτέχνες και γκρουπ όπως τη Monika, The Boy κ.α. που και αυτοί τότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα. Αρχικά εμφανιζόταν μόνος του στην σκηνή αλλά σιγά σιγά προστέθηκαν και άλλα μέλη στην μουσική αυτή παρέα. H Ματίνα Κουντουρόγιαννη στο πιάνο, η οποία γράφει τους στίχους σε δύο κομμάτια αυτού του δίσκου και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος στα τύμπανα γνωστός από τη συμμετοχή του στους Planet of Zeus, Fingers Crossed αλλά και συνταξιδιώτης με τον Κουντουρόγιαννη στους Modrec, αποτελούν το βασικό line up.
To Spectralfire κινείται σε απόσταση ασφαλείας από τα μουσικά χωράφια των Modrec. Παρουσιάζει και μπλέκει καθαρά τις δικές του προσωπικές επιρροές, τις οποίες άλλοτε αφήνει σε εμφανή σημεία και άλλοτε κρύβει σαν καλά κρυμμένα μυστικά. Ο δίσκος απαιτεί αρκετές ακροάσεις, όχι πως από την πρώτη κιόλας δεν κολλάς μαζί του αλλά για να ανακαλύψεις τις πινελιές που ο Κουντουρόγιαννης έχει τοποθετήσει έντεχνα εδώ και εκεί μέσα στο άλμπουμ. Κομμάτια όπως το “Body weak”, “Protagonist” και “The Mess” σου κλείνουν το μάτι και μια υποψία για απροσδιόριστη και ακατάπαυστη κίνηση των άνω και κάτω άκρων γεννιέται. Επίσης, τα τέσσερα ορχηστρικά κομμάτια του δίσκου είναι ένα κεφάλαιο από μόνα τους. Μικρά διαμαντάκια όπως το “Far and Away” και το ονειρικό “Lost in Space” σπαρμένα εδώ και εκεί μέσα στον δίσκο. Προσωπικό κόλλημα από τα τελευταία αποτελεί το “Sheller” που κλείνει και τον δίσκο.
Στην παραγωγή συναντάμε τον ίδιο τον Κουντουρόγιαννη αλλά και τον Ορέστη Φαληρέα (Imam Baildi). Δεν χρειάζονται πολλές ακρόασεις του δίσκου για να καταλάβεις την πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει και σε αυτό το σημείο του. Το Spectralfire αποτελεί έναν δίσκο όπου η ατάκα «για Ελληνικό καλό είναι» δεν χωρά και τραγούδια όπως τα “Protagonist” και “The Mess” θα αποτελούν σίγουρα μέρος της playlist για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Mu | te