Υπάρχουν αρκετοί δίσκοι που το πρώτο πράγμα που σε εντυπωσιάζει είναι τα εξώφυλλα τους. Στην περίπτωση όμως των δίσκων των Joy Division, το μάτι με ακόμη πιο επιδραστικό τρόπο αντιμετωπίζει εικόνες γεμάτες αινίγματα, μένοντας ανήμπορο να τραβήξει την προσοχή του αλλού. Είναι εξάλλου η ίδια η μουσική τους που δεν αφήνει περιθώρια για μετριοπαθείς στάσεις απέναντι της˙ είτε βουτάς μέσα της, είτε την αφήνεις να περάσει γλυτώνοντας τις όποιες παρενέργειες.

Πίσω από την δημιουργία τους κρύβεται ο Peter Saville ο οποίος όπως σχεδόν όλοι-ες της γενιάς του, ξεκίνησε από το underground και κατόρθωσε να κάνει μια άκρως επιτυχημένη καριέρα, φτάνοντας μέχρι το σημείο να σχεδιάσει την φανέλα της Αγγλικής ομάδας ποδοσφαίρου πριν λίγα χρόνια! Ας αφήσουμε τον θλιβερό απολογισμό των γόνων αυτής της περιόδου και ας έρθουμε στις πρώτες του δουλειές που εγκαθίδρυσαν ένα στυλ που κυριάρχησε στην rock και την pop των ‘80s.

Το Unknown Pleasures βγήκε το 1979 και όπως πολλά ιστορικά ντεμπούτα, αποθεώθηκε αρκετό καιρό μετά την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Το εξώφυλλο ήταν μια ιδέα του κιθαρίστα της μπάντας Bernard Summer που είχε βρει την εικόνα του σχεδιαγράμματος των πρώτων χτύπων ενός νετρονίου άστρου, στην αστρονομική εγκυκλοπαίδεια του Cambridge. Μάλιστα η πρωτότυπη εικόνα είχε μαύρες γραμμές και λευκό background. Πρόκειται για μια ιντριγκαδόρικη εικόνα που προκαλεί τον ανυποψίαστο ακροατή να εισέλθει κάτω από το παραβάν που θυμίζει παλμούς ανθρώπινης καρδιάς για να αντιμετωπίσει την απογυμνωμένη και έντονη μουσική των Joy Division.

Το Closer, ο δεύτερος και τελευταίος δίσκος της μπάντας, κυκλοφόρησε το 1980, λίγο μετά την αυτοκτονία του τραγουδιστή Ian Curtis. Το εξώφυλλο απεικόνιζε τον Ιησού στο νεκροκρέβατο και για αυτό τον λόγο υπήρξε ένας θόρυβος ως προς τις προθέσεις των δημιουργών του δίσκου να εκμεταλλευτούν τον χαμό του Ian. Τελικά μετά από έρευνες αποδείχθηκε πως ο Peter Saville και ο Martin Atkins, είχαν στείλει την κατατεθειμένη τους πρόταση στα γραφεία της Factory records πολύ πριν αποφασίσει να ξεκινήσει ο Ian για το ταξίδι χωρίς γυρισμό. Η απεικόνιση όμως δεν έπαυε να ντύνει ιδανικά το ψύχος που εξέπεμπε ο δίσκος αυτός, κλείνοντας μια σύντομη αλλά τόσο επιβλητική πορεία ενός σχήματος το οποίο ακόμη και σήμερα συνεχίζει να επηρεάζει βαθύτατα πολλές όψεις της σύγχρονης μουσικής.

Μπάμπης Κολτράνης