Δεν ξέρω πως στο διάολο το κάνει η συγκεκριμένη εταιρία αλλά τα λαγωνικά της καταφέρνουν και ξετρυπώνουν κάθε φορά αξιολογότατες νέες μπάντες προς τέρψη κάθε φίλου-ης του σκληρού και ακραίου ήχου. Οι Code Orange Kids θα μπορούσαν να είναι άλλη μια τυπική αμερικάνικη hardcore μπάντα που με παραγωγό τον Kurt Ballou των Converge, προσπαθεί να αναμίξει διάφορα στυλ έκφρασης και παιξίματος. Έλα ντε όμως που αν και τα παιδιά μόλις τελείωσαν το σχολείο, διαθέτουν απίστευτες εκτελεστικές ικανότητες όπως διαπίστωσα από κοντά σε μια συναυλία που έδωσαν πριν το καλοκαίρι στο Αμβούργο, όπως επίσης έχουν ένα τρόπο περίπλοκου αλλά όχι χαοτικού γραψίματος που μέχρι ένα επίπεδο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρωτότυπος.
Αν και η προσθήκη βοθρέ φωνητικών δεν είναι το φόρτε μου, η ποικιλία των βρυχηθμών που βγάζουν οι τρεις από τους τέσσερις οργανοπαίκτες (οι δυο από τα τρία αμούστακα αγόρια συν την κοπέλα) παράγουν ένα αξιοπρόσεκτο ερμηνευτικό ορυμαγδό. Είναι αυτή η γενικότερη μουσική διάθεση όπου η άγρια ηχητική «ακμή» συναντά την υποτείνουσα «παρακμή» βρίσκοντας την ποθητή ισορροπία των συχνοτήτων. Τόνοι λοιπόν από κάτι σαν μοντέρνο hardcore, κάτι σαν post metal, απόλυτης βρωμιάς, ρυθμικών εναλλαγών και φωνητικών εξτρεμισμών πλάθουν στην οικονομική συσκευασία των 27 λεπτών ένα δεμένο σύνολο τραγουδιών που σίγουρα θα βρει ανοικτά αυτιά σε κάθε ανοικτόμυαλο οπαδό κάθε υποκατηγορίας της σύγχρονης σκληρής μουσικής.
Στιγμές συντίθενται σε κομμάτια και αυτά με την σειρά τους χτίζουν έναν δίσκο που διαθέτει ψαρωτικές διακυμάνσεις, μέρη για χτύπημα και μέρη για βαριά κατάθλιψη που όμως η ένταση τους την απορροφά μέσα τους. Μετά την αρτιότητα και την δυναμική των πρόσφατων κυκλοφοριών από Loma Prieta, Converge και Birds In Row, δύσκολα κανείς-καμιά θα εντυπωσιαστεί με κάτι καινούργιο αντίστοιχο στον ήχο, τουλάχιστον για φέτος. Παρόλ’αυτά το ντεμπούτο των Code Orange Kids κρίνεται ως αξιοπρόσεκτο και αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα στο γιατί αυτή τη στιγμή το hardcore αποτελεί το πιο ενδιαφέρον τμήμα της ακραίας μουσικής, με τα νέα ελπιδοφόρα σχήματα να ξεπηδάν σαν μανιτάρια, δηλητηριώδη ή μη.
Μπάμπης Κολτράνης