Ζάλη σε πιάνει χαζεύοντας την δισκογραφία του πιτσιρικά από το San Francisco. Τα πρώτα βήματα στην μουσική τα έκανε παίζοντας κιθάρα και ντραμς σε διάφορες μπάντες, όμως γρήγορα κατάλαβε ότι δεν του έφτανε μόνον αυτό για να καταθέσει τις δικές του εμμονές στην δισκογραφία. Εμμονές χωμένες καλά στη garage-rock ιστορία της πολιτείας όπου μεγάλωσε. Συνθέσεις με 70’ς άρωμα, φαντασία, βουτηγμένες  στην ψυχεδέλεια και στην rock’n’roll τρέλα. Fuzz-αριστές κιθάρες στο κόκκινο και τα μυαλά στα κάγκελα (χωρίς ρετσίνα) που λέει και ο Τζιμάκος.

To Twins είναι η νέα  κυκλοφορία του Ty Segall. Τρίτη για το τρέχον έτος! Έχουν προηγηθεί το πολύ καλό Slaughterhouse, ως Ty Segall Band, και ο καρπός  της  συνεργασίας με τον White Fence, Hair.  Με τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ, ep και singles και δυο περιοδείες  για το 2012, μόνο ήσυχος δεν μπορεί να πει κάποιος ότι κάθεται αυτός ο τύπος.

Βάζοντας  το Twins  «στην  πρίζα», παθαίνεις ηλεκτροσόκ από τις τόσες κιθάρες,  γραμμένες όλες από τον ίδιο. Σόλο,«γκάζια» και γρήγοροι ρυθμοί αποτελούν το τοπίο του Twins.  Χωρίς να λείπουν βέβαια και οι ήρεμες στιγμές του δίσκου. Όπως το βασικό θέμα του “Handglams” και το ακουστικό “Gold on the shore”. Τα κομμάτια  που αμέσως ξεχωρίζουν στο Twins, εκτός των δύο προαναφερθέντων, είναι το παιχνιδιάρικο “Hill”. Εδώ  δέχεται «βοήθεια» στις φωνές από την Brigid Dawson, κιμπορντίστρια των ομοϊδεατών Thee Oh Sees, το οποίο έχει κυκλοφορήσει στο ομώνυμο ep πριν το καλοκαίρι. Το “Love Fuzz” (κάτι καταλάβαμε), για το ρυθμικό του session και την γλυκιά κιθάρα, από το 2:17 και μετά. Καθώς και το“ There Is No Tomorrow”στο κλείσιμο του album.

Σε αντίθεση με το Hair  που  κινείται σε πιο ψυχεδελικά τοπία, με τη χρήση organ και ύφος σαφώς  πιο pop,  το Twins έρχεται να κάνει αισθητή την παρουσία του με μπόλικο θόρυβο. Kάτι  που περιμένουμε να συμβεί και στην επικείμενη ζωντανή του εμφάνιση στα μέρη μας. Στις 10 του επόμενου μήνα. Σπεύσατε….

Mu | te