Νέο διπλό album για τον Parov Stelar, με τίτλο The Princess. Ο Αυστριακός επανέρχεται μετά από 3 χρόνια απουσίας, για να μας κουνήσει στους ήχους του electro-swing.Η συνταγή γνωστή. Βάζουμε 2/3 σαξόφωνο, 1 λίτρο δυνατό beat, μία δόση υπέροχα γυναικεία φωνητικά, 250 γραμμάρια πλήκτρα, και φυσικά ο τρελός ρυθμός του swing να σε ξεσηκώνει. Μην προτρέχουμε όμως και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το 1ο cd ακούγεται ευχάριστα, αν είσαι σε μια καφετέρια δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, γύρω στις 4 το απόγευμα και πίνεις τη μπύρα σου ενώ ατενίζεις τον κόσμο στη παραλία και σκέφτεσαι αν θα πιεις άλλη μία ή θα κάνεις μία βουτιά πρώτα. Βαβούρα, λαδωμένοι ποντικοί να παίζουν beach volley, καφέδες και ποτά πάνε και έρχονται, Κωστάκηηηηηηη μη πας στα βαθιά παιδί μου, μπολ με κεφτεδάκια και κάπου εκεί να προσπαθείς να καταλάβεις, αν τελικά σου αρέσει αυτό που ακούς ή απλά πάει με την περίσταση. Φυσικά δεν είναι απλά και μόνο ένα cd καλοκαιρινής αύρας και άμμου ανάμεσα στα δάχτυλα. Είναι ότι πρέπει, επίσης, για background σε δουλειές του σπιτιού. Ξέρετε τώρα, μπουγάδα, πλύσιμο πιάτων, σερφάρισμα στο internet, ταβανοσκόπηση, εξερεύνηση της μύτης σου με εκπληκτικά αποτελέσματα, και άλλες τέτοιες ασχολίες, που για να μην αποσπάται η προσοχή σου, θες κάτι ανεπαίσθητο να ακούγεται σαν soundtrack της στιγμής.

Προσπάθησα να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, αλλά δε μπόρεσα, καθώς δεν έχει σκαμπανεβάσματα σαν cd. Είναι κατανεμημένα όλα τα κομμάτια κατά τέτοιο τρόπο, που όταν τελειώσεις την ακρόαση του, σου αφήνει την αίσθηση ότι άκουγες ένα, κάπως μεγάλο, κομμάτι. Μεταξύ μας όμως, το Nobody’s Fool, με την εξαιρετική Cleo Panther στα φωνητικά, τα σπάει…

Περνάμε τώρα στο 2ο cd του album, το οποίο ξεκινά πολλά υποσχόμενο με το Jimmy’s Gang. Κομμάτι που αξίζει να χύσεις τον ιδρώτα σου, επιδεικνύοντας τις χορευτικές σου ικανότητες. Ακολουθεί στο ίδιο μοτίβο το Sally’s Dance και η ιδέα σου να ανάψεις μια φωτιά στη φουφού, να μαζέψεις μερικούς φίλους στην ταράτσα σου (τι σκατά βλέπει Λυκαβηττό το σπίτι αν δε κάνεις τέτοιες μαζώξεις), πετώντας μερικά λουκάνικα και λίγο swing ριγανάτο, τελικά δεν ήταν και τόσο κακή. Αμέσως μετά σε φρενάρει λίγο με το Booty Swing, για να πάρεις μερικές ανάσες και 1-2 ποτά για δύναμη, γιατί αυτό που θα ακολουθήσει είναι ένα διαρκές ξέφρενο swing πάρτι. Αν τώρα είσαι σε φάση, απλά βγήκα για να δω λίγο κόσμο γιατί δε μπορώ άλλο Πρετεντέρη στη μάπα, θα σε παρασύρει και θα ανέβει η διάθεσή σου. Όμως, μετά από κάποια στιγμή καταντάει κουραστικό το διαρκές σφυροκόπημα του swing, σε συνδυασμό με το δυνατό beat, και αντί να σε στείλει στα ουράνια σκέφτεσαι τρόπους να δολοφονήσεις τον dj και να φανεί σαν ατύχημα. Είναι ένα ωραίο cd με δυνατά, χορευτικά κομμάτια τα οποία αν ακουστούν μεμονωμένα κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς είναι ότι πρέπει αλλά πολύ κουραστικά σαν σύνολο. Αν πάλι έχεις τη φαεινή ιδέα να ακούσεις το cd μόνος/η στο σπίτι, θα βαρεθείς γρήγορα και θα πετάξεις ένα Sigur Rόs για να βρεις την εσωτερική γαλήνη που έφυγε τρέχοντας από το πλάι.

Ένα album λοιπόν με δύο όψεις. Στη πρώτη μυρίζει έντονα καλοκαιρινή ραστώνη και μπαλκόνι σε ρετιρέ στο Φάληρο, και στη δεύτερη ιδρωτίλα από τον αδιάκοπο χορό, σαν άλλος Robert Sean Leonard ή Christian Bale στη ταινία Swing Kids.

Alejandro