Συνηθίζουμε να λέμε πως στην καλλιτεχνική δημιουργία δεν υφίσταται παρθενογένεση και πως κάθε απόπειρα επαναπροσδιορισμού ενός σχήματος ή ενός μεμονωμένου καλλιτέχνη είναι σχεδόν πάντοτε καταδικασμένη στη μακροημέρευση ενός διάττοντος αστέρος. Ακόμα χειρότερα, αντιμετωπίζεται ως καπρίτσιο ή ανασφάλεια. Εναπόκειται, τότε, στη μονάδα να αποδείξει την αυθυπαρξία της, να αποσυνδεθεί ομαλά από το σύνολο που έχει εντυπωθεί…