Φτωχό παιδί που ‘μαι τον πόνο μου ‘χω σπάνια πει, σπατάλησα τα νιάτα μου σε χούφτα λόγια μασημένα κι υποσχέσεις. Φάρσες ψευτιά μα όλοι ακούν αυτό που θέλουν ξεχνόντας τα πολλά. Όταν άφησα το σπίτι μου δεν ήμουνα παρά παιδί, ανάμεσα σε ξένους στη  λησμονιά ενός σταθμού. Φοβισμένος, να έχω κρυφτεί, σε κατάλυμα φτηνό που πάνε…

Τώρα ζω ό,τι καλύτερο. Όχι, ποτέ δεν ένιωσα ξανά έτσι. Ναι ορκίζομαι ότι είναι η αλήθεια και το χρωστάω σε σένα. … Περίμενα τόσο καιρό. Τώρα έχει βρεθεί επιτέλους κάποιος για να σταθεί στο πλευρό μου. Είδαμε το σύνθημα στον τοίχο σαν αισθανθήκαμε αυτό το μαγικό…φαντασία. Τώρα, με το πάθος στα μάτια μας δεν υπάρχει…

  Το στυλ “Νότια του ποταμού”… (Η Σεούλ, πρωτεύουσα της νότιας Κορέας, χωρίζεται από τον ποταμό Χαν. Στο νότιο τμήμα της είναι γνωστό ότι η ανάπτυξη είναι ραγδαία και οι κάτοικοι είναι πλούσιοι.) του όπα (Έτσι φωνάζουν τα κορίτσια και οι γυναίκες τους μεγαλύτερους αδερφούς τους. Μπορούν να το χρησιμοποιήσουν και όταν φλερτάρουν κάποιον μεγαλύτερο…