Είθισται να λέγεται, και μάλιστα δικαιολογημένα, πως η παραδοχή ότι ένας δίσκος γίνεται πιο αρεστός στον ακροατή μετά από σειρά επαναλήψεων αποδεικνύει όχι την αρτιότητα της μουσικής που δήθεν απαιτεί “χώνεψη”, αλλά την επίδραση του οικείου στην προτίμησή μας.

Με άλλα λόγια, σπάνια μπορεί να αποδοθεί αυτή η ετερόχρονη καλή μας εντύπωση στη συνθετική περιπλοκότητα μιας κυκλοφορίας. Συχνότερα, δε, η επανάληψη δημιουργεί τις βάσεις μιας λήψεως του ζητουμένου.

Σε μια γκρίζα περιοχή μεταξύ αυτών των δύο αντιθετικών σημείων βρίσκονται οι κυκλοφορίες που στην πρώτη ακρόαση ναι μεν δεν ενθουσιάζουν, εντούτοις σε αφήνουν με την επιθυμία να τις ξαναπιάσεις σε μια διαφορετική χωροχρονικότητα (η οποία θα σε βρει, δεν θα την επιλέξεις). Αυτή είναι η κατηγορία στην οποία εντάσσεται το Suspended In Reflections των ANCESTORS – ένας δίσκος χαρακτηριστικά μικρής διάρκειας για το είδος του, αποτελούμενος από έξι κομμάτια αρμονικά διαδεχόμενα το ένα το άλλο.

Ο συγκερασμός πειραματικών στοιχείων με progressive και post metal αφετηρίες λειτουργεί πολυεπίπεδα στο Suspended In Reflections, το οποίο διαφοροποιείται αισθητά από την επιθετική χροιά των προηγούμενων κυκλοφοριών των ANCESTORS. Τη θέση της καταλαμβάνει αναμφίβολα μια έντονα μελαγχολική νότα, που λειτουργεί ως συνδετικός ιστός ανάμεσα στα κομμάτια και βρίσκει το μεγαλύτερο βάθος της στο “Release” – το συμβολικό σημείο κάθαρσης του δίσκου, με την jazz ανάπαυλα, που όσο ξενίζει αρχικά άλλο τόσο αποφορτίζει με τον απόηχό της.

---

It’s commonly said, and with good reason, that admitting one’s liking of an album to be the end result of repeated listening is highly attributed to the effect of familiarity rather than the excellence of the music that requires time to be “digested”.

In other words, our alternate good impression can rarely refer to a release’s complexity. More often than not, it’s repetition that leads to petitio principii.

In a gray area between this two distinct points we can find a number of releases that do not offer an enthusiastic first impression, but manage to maintain the listener’s desire to return to them in another time and space (which the listener him/herself won’t choose, the moment will find you). Suspended In Reflections by ANCESTORS belongs in this category – it’s an album of characteristically short duration that consists of six harmoniously alternating tracks.

The combination of experimental elements with a progressive and post-metal basis functions in a multilayered fashion in Suspended In Reflections, an album that differs from ANCESTORS’ previous, more aggressive releases. In the place of this aggression we find a stressed melancholy that works as a link between the tracks – a link whose depth is apparent in “Release”, the cathartic moment of the album, whose jazz intermission might bother you at first but it’s bound to unload that burden once you are left behind with its echo in your ears.

 

 

Victoria L/Βικτώρια Λαμπροπούλου