Σχεδόν έναν μήνα πριν τη λήξη του έτους (που μας άφησε), έλαβα αυτό το debut album για ακρόαση και κατ’ επέκταση την αποτύπωση των ακουστικών μου εντυπώσεων. Η επίσημη κυκλοφορία του το θέλει στις 19 Ιανουαρίου να εμφανίζεται παντού. Δεν θα μπορούσα να κάνω την πρώτη μου γραπτή εμφάνιση με κάτι λιγότερο από περίεργο, underground, σκοτεινό αλλά πάνω από όλα πολωνικό. Η μουσική σκηνή που έχω λατρέψει όσο καμιά άλλη. Μουσικές κατευθύνσεις Anathema, Fields Of The Nephilim, Alternative 4, Katatonia για να ξέρεις αν θα πατήσεις το play ή όχι. Για να διαλέξεις αν θα πέσεις μαζί του ή θα κρυφτείς σε κάποια γωνιά.

O συνιδιοκτήτης του avant black metal σχήματος Misanthropic Rage βάζει στην άκρη για λίγο τη μισανθρωπία του και βγάζει μπροστά το νέο του project The Matter of A με νέους πειραματισμούς και ποικιλόμορφους ήχους. Ένα album που αφήνει πίσω τις home-made studio δουλειές του, αφού βγαίνει μέσα από το Serakos Studio, επίσημα και επαγγελματικά. Ο Artur Jankowski θα ανοίξει τη μουσική χρονιά μου. Ένα ταλέντο που εξωτερικεύει τον ψυχισμό του με μουσικές συνθέσεις, lyrics, παίξιμο όλων των μουσικών οργάνων και τοποθετώντας τα φωνητικά σε μια υψηλότερη βαθμίδα σύγκρισης. Πότε ψιθυριστές εξομολογήσεις, πότε απεγνωσμένα ουρλιαχτά και άλλοτε υπνωτικοί μονόλογοι. Ακροβατεί σε γοτθικούς ρυθμούς, μεταλλικούς ήχους και industrial feeling. Όλα αυτά τα κάνει μόνος του. Μια διαδρομή επτά κομματιών που σε πετάει από τη μιαν άκρη στην άλλη χωρίς να λογαριάσει πόσο θα σε σκίσει. Μεγάλη στιγμή στο Anomalous το “Deeply Inside”, που μου έφερε κατάφατσα τη μελαγχολία και την απόγνωση των παλιών καλών Anathema εποχών.

Στο album αυτό θα έχεις πολλά να ανακαλύψεις. Ξεφεύγει από τα τυπικά στιλ και είδη μουσικών ιδιωμάτων. Δεν χαρακτηρίζεται εύκολα με μία λέξη. Συλλέγει στοιχεία από αρκετές μουσικές σκηνές. O προοδευτισμός είναι διάχυτος. Θα ακούσεις metal (death – black) στοιχεία. Post rock/metal στιγμές με πραγματικά υπέροχες κιθάρες, όπως συμβαίνει στο “My Vibe Today”. Ο Jankowski καταφέρνει να κάνει ένα άλμπουμ πολύ διαφορετικό. Να ξεπεράσει ίσως και τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από τα ηλεκτρονικά σκοτάδια του, όπως συμβαίνει στο “When Possibilities Αre Exhausted”. Στο “The Third Eye” πάλι θα έρθεις αντιμέτωπος με ένα americana θορυβώδες κομμάτι, με ένα εκπληκτικό κιθαριστικό σόλο και τα φοβερά φωνητικά του Jankowski, που εκτός του ότι είναι χαρακτηριστικά βγάζουν το είναι του σε όποια κατάσταση κι αν είναι αυτό. Κρατάω όλα αυτά και βάζω πάνω από όλα το βαρύ συναίσθημα που διέπει το άλμπουμ, παρέα με την καταπληκτική παρουσία του σαξόφωνου.

Υπάρχουν λόγοι που θα μου σταθεί αυτό το άλμπουμ σε μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές μου τον καιρό αυτό. Βγάζοντας ό,τι κατακάθι πίκρας, αρνητισμού, θλίψης έχει απομείνει, δίνει στο “δηλητήριο” μια άλλη υπόσταση. Ο νεαρός Jankowski ανοίγει τη χρονιά περίφημα (αν μπορεί κάποιος να το πει κι έτσι). Ο ρομαντισμός εκπνέει εκεί που οι δύσκολες στιγμές παίρνουν κεφάλι και απλά έρχεσαι αντιμέτωπος με ό,τι σε διαλύει, σε καταστρέφει, σε φτάνει στον πάτο και από κει πρέπει να πάρεις –για ακόμα μια φορά– δύναμη και κουράγιο και να βγεις στην επιφάνεια και να αναπνεύσεις. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, αλλά σίγουρα όχι και η τελευταία.

Ελένη Λιβεράκου Eriksson