Άσε μας κι εσύ ρε Chino σαββατοβραδιάτικα. Βάζεις τον κόσμο να κατεβάσει δωρεάν πρόπροπερσι το πρώτο ep της νέας σου μπάντας, μετά πουλάς το δεύτερο και αντί να πεις και ευχαριστώ, βγάζεις ένα ολόκληρο album με όλα σχεδόν τα κομμάτια που ήδη έχεις με τους ††† συν πέντε νέα. Περιμένεις, ρε αθεόφοβε, κρατώντας τα τρία σου σταυρουδάκια να κάτσουμε να δαγκώσουμε το καρότο; Ευτυχώς που (όχι μόνο) εμείς θα κατεβάσουμε τον δίσκο παράνομα μια ώρα αρχύτερα της επίσημης κυκλοφορίας του και θα του κάνουμε ένα θάψιμο να συγχωρεθούν τα πεθαμένα σου. Δώρο της προσφοράς οι τρεις σταυροί, καθώς κάθε ταφή, ακόμη και οι τρεις, ζωή να έχουνε, του Μελκιάδες Εστράδα, χωρίς το απαραίτητο θρησκευτικό αξεσουάρ δεν νοείται.

Για να σε δούμε λοιπόν τώρα γιατί μπορείς να μας ξεγέλασες με τον τελευταίο δίσκο της μπάντας με την οποία έγινες διάσημος, πανάθεμα σε, όπως και με τον πρόσφατο που έβγαλες με τα μέλη των ISIS, αλλά τώρα δεν μας γλυτώνεις με τίποτα. Επειδή ρε άτιμε έχεις διασκευάσει Duran Duran, νομίζεις πως μπορείς να γράψεις και να παίζεις σαν κι αυτούς, ιερόσυλε (βλ. “Telepathy”);  Πάλι με στίχους εξομολογητικούς στην αιώνια Άγνωστη που έτυχε να δεις, να παντρευτείς, να καταραστείς, να υμνήσεις και πάει λέγοντας, θα τη βγάλεις; Να μας πεις, και νόημα να μην βγαίνει, τα νιαουρίσματα σου έχουν πλανέψει τόσο κόσμο που πλέον δεν πρέπει να δίνεις και πολύ σημασία όχι μόνο στο τι λες στο μικρόφωνο αλλά και στο τι λένε οι άλλ@ για σένα.Γελάς, αλλά ξεχνάς την τύχη σου να προλάβουν τα παππούδια σου να περάσουν στην επάρατη γη της επαγγελίας πριν την ανέγερση του τείχους από το αμερικάνικο κράτος ανάμεσα στο Μεξικό και στις Η.Π.Α.,  για να αλλάζεις εσύ σαν τα καρώ πουκάμισα σου τους σκηνοθέτες στα βίντεο σου που μας ζάλισαν τον έρωτα. Εμείς όμως δεν ξεχνάμε για αυτό, είτε από περιέργεια είτε από κόλλημα, καθόμαστε να δούμε τι σκαρφίστηκες.

Αν ήταν άλλος, το πολύ να ακούγαμε το “Holy Ghost” και το “Option” από εδώ μέσα. Έλα ντε όμως που πέρα από τους βαρετούς ρυθμούς και τα άψυχα ηλεκτρονικά τερτίπια, πάλι ακούγεσαι ρε μπαγάσα ευχάριστα. Ζάχαρη θα την βγάλεις με τα νέα σου σουξέ μπροστά στους αμετανόητους οπαδούς σου που θα πίνουν μπύρα στο όνομα σου, πληρώνοντας όσο όσο. Πάλι θα λένε πως ενώ δεν παρέκλινες και πολύ από το στυλ σου, έβγαλες κάτι διαφορετικό μουσικά από τα προηγούμενα σου δημιουργήματα.Επειδή ξέρεις βέβαια να εκμεταλλεύεσαι, με την καλή έννοια ντε, στο έπακρο τις δυνατότητες των μουσικών που ενίοτε σε συνοδεύουν, δεν σημαίνει πως θα την βγάλεις κι εδώ εντελώς καθαρή.

Δεν υπάρχουν λοιπόν οι οξυμένες συναισθηματικά στιγμές που βρισκόντουσαν ανάκατες στο ντεμπούτο των Teamsleep, ούτε η ροή ενός συμπαγούς δίσκου, όπως αυτού με τους Palms, ούτε βεβαίως η όλη μαγεία που συναντάμε στις δουλειές των Deftones. Θα μου πεις, εδώ δεν υπάρχουν καν κιθάρες. Πάλι όμως το αποτέλεσμα δεν είναι αδιάφορο και μπορεί το φτυάρι να μην το γλυτώσεις από αλλού, αλλά από εμάς μόνο την αντιγραφή της πνευματικής σου ιδιοκτησίας θα έχεις για να μας παραπονεθείς.