Origamibiro – Ada Deane 

Το σχήμα που πριν λίγα χρόνια είχε κάνει αίσθηση με τις τεχνικές που χρησιμοποιούσε πάνω στην εικόνα και στον τρόπο παιξίματος επιστρέφει. Αφού ξεπούλησε τα λιγοστά αντίτυπα της επανακυκλοφορίας της μικρής δισκογραφίας του στην Denovali, εμφανίζει τα πρώτα δείγματα της νέας του δουλειάς που θα βγει αυτόν τον μήνα και θα ονομάζεται Oldham’s Standard. Αν δεν σας αρκεί το δίλεπτο κομμάτι που ακολουθεί, ρίξτε μια ματιά στο νέο βίντεo τους εδώ.

Birds Of Passage – Yesterday’s Stains

Κάτι ενοχικοί λεκέδες υπάρχουν από χτες και είπε η Alicia Merz να τους μελοποιήσει. Αυτοί μπορεί να βγαίνουν δύσκολα, αλλά ο μελωδικός αυτός θρόμβος με την ψιθυριστή φωνή δεν βγαίνει από το μυαλό με τίποτα. Άσε που δεν κατηγοριοποιείται αυτό το μουσικό δείγμα.

Tara Jane O’ Neil – Elemental Finding 

Υπνωτικά συνεχίζουμε και δεν πρέπει να μας ξυπνήσουν απότομα γιατί υπάρχει κίνδυνος να κοπούν τα πόδια μας και το όνειρο μαζί. H Tara από τις συμμετοχές σε δίσκους των Low και των Sebadoh, μεταξύ άλλων, εδώ και δέκα περίπου χρόνια βγάζει σωρηδόν προσωπικά album. Ιδού το νεότερό της πόνημα.

Sadon – Born In The Barrel

Αν και τα συστατικά που χρησιμοποιούνται μόνο φρέσκα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, το ντουέτο από την Αγία Πετρούπολη βγάζει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα με κιθαριές και φωνές στο πουθενά. Στην νέα τους κυκλοφορία επέλεξαν να διαχωρίσουν τα ήρεμα με τα πιο δυνατά, εξ ου και οι δυο τίτλοι Fire και Water. Κάποι@ πρέπει να τους μιλήσει για το υγρό πυρ πάντως.

Christina Vantzou – Going Backwards To Recover What Was Left Behind

Άλλο ένα παιδί της κρίσης που εκπατρίστηκε (πόσο αστείος όρος), μετά τη συμμετοχή της στο ολλανδικό MTV, στους Stars Of The Lid και στους Dead Texan προχωρά στο δεύτερο της δίσκο στην Kranky. Το νέο δείγμα νεοκλασσικής και ambient μουσικής μπορεί να μην εκπλήσσει, αλλά αφοπλίζει τις αισθήσεις.

 Whisper Room – The Cruelest Month

Άντε τώρα να είσαι ο Aidan Baker, να κανονίζεις μίνι ευρωπαϊκή περιοδεία με τον Jakob Thiesen να σε συνοδεύει στις κιθαριστικές μαλαγανιές σου και αυτός να σε στήνει τελικά. Παίρνεις την τελευταία στιγμή τον drummer των Claudal που παίζετε μαζί και γλυτώνεις το κάζο. Τώρα το κομμάτι αυτό που αποτελεί τον προπομπό του δίσκου της νιοστής μπάντας του Aidan ίσως κολλά σε μια μελλοντική τουρνέ.

Nothing – Dig

Όπως εύστοχα το έθεσε ένα φίλος, ακόμη και η μεταλλάδικη Relapse βγάζει shoegaze δίσκο το 2014! Ντεμπούτο για τους Nothing και καταφέρνουν και κλέβουν κυριολεκτικά αρκετά στοιχεία από προηγούμενες δεκαετίες αλλά ταυτόχρονα ακούγονται ενδιαφέροντες. Αναμένουμε τον Μάρτη να δείξει τι θα λέει όλος ο δίσκος.

Chickn – Die to Make a Living

Την πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους γιορτάζουν οι Chickn, με αρκετές live εμφανίσεις σε διάφορα στέκια της πόλης . Η εν λόγω κυκλοφορία είναι διαθέσιμη προς ελεύθερο download μέσω της ιστοσελίδας του sonic playground. Εκεί πήρε τον αριθμό 18 στις κυκλοφορίες ενώ αποτελείται από μόλις δύο tracks. Εμείς ξεχωρίσαμε το “Die To Make A Living” το οποίο στα περίπου εφτά λεπτά του λες και προσπαθεί να χωρέσει όλες τις επιρροές του τρίου από την Αθήνα. Έτσι περικλείονται μέσα του οι Doors (ως θεμέλιος λίθος), οι Cure (στα φωνητικά), οι Spacemen3 ( ψυχεδελοτριπαρίσματα  – άκου το πολλάκις, θα τα βρεις!) και οι Neu!, CAN και λοιποί Krautrockers (μπασογραμμή).

Broken Bells – Holding On For Life

Brian Joseph Burton είναι το πραγματικό όνομα του γνωστού παραγωγού. O οποίος έχει δανειστεί το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο από τον ποντικό των παιδικών του χρόνων, Danger Mouse . Οι Broken Bells είναι μια από τις πολλές ασχολίες του, που σε συνεργασία με τον James Mercer δημιουργούν μουσική τα τελευταία χρόνια κάτω από αυτό το όνομα. Το 2010 κυκλοφόρησε ο πολύ καλός δίσκος που στον τίτλο έφερε το όνομα του project τούτου και είχε αφήσει καλές εντυπώσεις. Αύριο κυκλοφορεί επίσημα το νέο τους  άλμπουμ, After the Disco. Το “Holding On For Life” είναι ο προπομπός, single πες το, για τον νέο αυτόν δίσκο. Μια μετά- disco σύνθεση, στολισμένη με glitter κάτω από τις αντανακλάσεις μιας discoμπάλας. Σε συνδυασμό με το  Sci-fi βιντεοκλίπ που το συνοδεύει λικνίζεται πάνω σε 70’s αισθητική.

36 – Sun Riders

Σας έχουμε μιλήσει για την αδυναμία μας σε ειδικά επτάιντσα που με το που αποφασίζουμε να τα τσιμπήσουμε έχουν εξαφανιστεί; Ο Βρετανός με το κωδικοποιημένο όνομα βγάζει τον παλουκοκάφτη Μάρτη αυτό εδώ σε διαφανές δισκάκι και ήδη η μελωδική διαφάνεια χαϊδεύει τα εγκεφαλικά κύτταρα.