Beck – I Won’t Be Long

Ιδού πως με ένα απλό πεντάλεπτο κομμάτι θα γραφτούν αμέτρητες αράδες σε όλα τα μουσικά περιοδικά για την ιδιοφυΐα του Beck, διυλίζοντας τον κώνωπα, βγάζοντας από την μύγα ξύγκι και εξαντλώντας κάθε έκφραση που περιλαμβάνει ένα καλοκαιρινό ζώο. Το νέο του single έχει μια απλή μελωδία και διαπνέεται από το πνεύμα της έξυπνης pop για την οποία έχει λάβει τον χαρακτηρισμό του διάσημου. Τι μένει άραγε να αναλυθεί πέρα από αυτό;

Pearl Jam – Mind Your Manners

Αναμφισβήτητα μια από τις επιστροφές της χρονιάς είναι αυτή των PJ, μιας μπάντας που δεν χρειάζονται εισαγωγικά καθώς είναι πασίγνωστη. Στο νέο τους πόνημα συνεχίζουν από εκεί που τους είχε αφήσει ο τελευταίος τους δίσκος όπου παλιμπαίδιζαν με το new wave και το punk rock. Βέβαια για να μην κρυβόμαστε, δεν φτάνει καν το επίπεδο των πρώτων τους δουλειών, αν και αυτή η ενέργεια που βγάζουν ακόμη, θα τους κρατά ενεργούς για πολύ καιρό ακόμη.

J Mascis – Fade Into You

Σωστά το μαντέψατε…πρόκειται για διασκευή στο γνωστό ερωτιάρικο κομμάτι των Mazzy Star. Προσφέρεται σε επτάιντση μορφή με τα νέα παπούτσια της εταιρίας που δεν λέμε το όνομα επειδή δεν της χρωστάμε και κάτι. Πάλι καλά που τα έσοδα θα πάνε για οικολογικό σκοπό. Μουσικά μιλώντας, στον τραγουδιστή των Dinosaur Jr το τραγούδι αυτό είναι ακριβώς στα μέτρα του, από αισθητική και φωνητική άποψη.

 Against Me! – Fuckmylife666

Ο Tom Gabel ξεκίνησε να παίζει με την ακουστική του κιθάρα στους δρόμους, έφτιαξε τους Against Me! που με το λιτό punk rock που έπαιζαν, γνώρισαν επιτυχία φτάνοντας μέχρι τις πολυεθνικές, αλλά όλα φάνταζαν πως θα άλλαζαν με την αλλαγή φύλου που προχώρησε και το νέο όνομα του ως Laura Jane Grace. Τα κακεντρεχή σχόλια και οι επιθέσεις από την ανοικτόμυαλη κατ’ ευφημισμό punk rock κοινότητα, δημιούργησαν ένα ασφυκτικό περιβάλλον γύρω από το μέλλον των AM!. Ακούγοντας την απάντηση της με τα δυο ακουστικά κομμάτια που θα περιλαμβάνονται σε κανονική μορφή στον επερχόμενο δίσκο τους τον Σεπτέμβρη, νομίζω πως κλείνει πολλά στόματα και ανοίγει ακόμη περισσότερα αυτιά ως προς αυτά που έχει να πει.

A Wilhelm Scream – Number One

Τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να βγάλεις ένα punk rock δίσκο;! Δεν τα λες και λίγα, έχοντας μάλιστα και τους φίλους της μπάντας να παραπονιούνται στα μεσημεριανάδικου τύπου σχόλια στο Διαδίκτυο. Το δεύτερο αυτό κομμάτι που μας προετοιμάζει για αυτό που έρχεται, υπόσχεται πολλά ψεύτικα stagedivings στο δύσμοιρο πάπλωμα και το γράπωμα διάφορων αντικειμένων ελλείψει κανονικών μικροφώνων!

Pelican – Immutable Dusk

Χωρίς να χάσουν χρόνο μετά την φυγή του ενός κιθαρίστα, οι Πελεκάνοι έρχονται με ένα κομμάτι-προπομπό του νέου τους δίσκου Forever Becoming που θα βγει στην Southern Lord τον Οκτώμβρη. Μην περιμένετε καμιά τραγική αλλαγή στον post metal ήχο τους, αν και οι φίλοι της μπάντας θα χαρούν με την προσπάθεια τους να επιστρέψουν στις περιπετειώδεις συνθέσεις. Αν το φινάλε δεν ήταν τόσο μεταλλικό, θα μιλάγαμε ίσως για το κομμάτι-έκπληξη της βδομάδας.

Nine Inch Nails – Came Back Haunted

O Trent Reznor έχει ένα σπάνιο ταλέντο να μην γερνά ποτέ. Αν και αυτή η βαθιά παράνοια που εξέφρασε με το Downward Spiral δεν ξαναβγαίνει με τίποτα, εν τούτοις πάντα ότι έφτιαχνε ως NIN είχε την αίσθηση του “μεγάλου” και προσεγμένου. Κάτι είχε πει για να αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά να τος με νέο ανεβαστικό κομμάτι και βίντεο σκηνοθετημένο από τον David Lynch, με τον οποίο είχε συναντηθεί καλλιτεχνικά ξανά στο soundtrack του αξέχαστου Lost Highway. Προσοχή με τα πολύ έντονα φώτα του βίντεο, διότι όπως προειδοποιούν στην αρχή, μπορεί να προκαλέσουν επιληψία!

 Blondes – Elise

Συνήθως ότι μπιτάτο και ηλεκτρονικό φέρνει σε progressive, deep κλπ μου προκαλεί την επιθυμία να πέσει το ρεύμα. Αυτό όμως το νέο κομμάτι των Νεοϋορκέζων Blondes έχει κάτι το παιχνιδιάρικο, σαν οι Cure στα χαρούμενα τους να συναντούν αθώους νεαρούς που τραβάνε προς μια παραλία για να προλάβουν την αρχή ενός εκστατικού πάρτι. Συν ένας πόντος και για το ψυχεδελικό βίντεο.

Cancer – Rabbit Ears

Μερικές φορές το να επιστρέψει κάποιος-α στα προηγούμενα του έργα δεν περιλαμβάνει κάποιο βιοποριστικό σχεδιασμό, αλλά απλώς στηρίζεται σε τυχαία γεγονότα, όπως το να βρεις κατά τύχη κάποιες παλιές σημειώσεις που είχες εντελώς ξεχάσει. Ο Χιλιανός Jorge Cortes έχοντας ασχοληθεί με διάφορα σχήματα και καταπιάνοντας διάφορα αταίριαστα μεταξύ τους μουσικά είδη, επιστρέφει μετά από μια δεκαετία στο εγχείρημα του που έχει τον τίτλο Cancer. Μην πάει ο νους σας στο κακό, το κομμάτι προσφέρει μια ραχάτικη ηλεκτροακουστική αίσθηση και κάνει τα 9μησι λεπτά που διαρκεί να κυλάνε σαν χλιαρό νεράκι.

Nils Frahm – Peter (Clark Remix)

Είναι εξαιρετικά σπάνιο το να πάρει ένας παραγωγός ένα ξένο κομμάτι και να το μετατρέψει σε ένα ολοδικό του, χωρίς να ξεφεύγει αισθητικά από τις πηγές που χρησιμοποίησε. Πατώντας πάνω στο γλυκό ambient του Nils, o Chris βγάζει ένα αριστουργηματικό ηλεκτρονικό άσμα που άνετα χωρούσε στο περσινό του δίσκο-κομψοτέχνημα.

Μπάμπης Κολτράνης