Fennesz – Fa 2012 (Editions Mego)

Πριν δεκαπέντε χρόνια ο Αυστριακός πειραματιστής κατέθετε στο ντεμπούτο του Hotel Paral.lel την δική του εκδοχή στο πως αντιλαμβάνεται την ρυθμική μουσική. Η ιστορία του συγκεκριμένου κομματιού, του “Fa”, κάνει λόγο για την επιρροή που είχε ο δημιουργός ακούγοντας από το διαμέρισμα του ξενοδοχείου του, τον υπόκωφο χορευτικό ρυθμό από το παρακείμενο club, στην Βαρκελώνη όπου ζούσε τότε.

Μην περιμένετε βέβαια ούτε και στον σύγχρονο αναστοχασμό του, πάνω στην τότε σύνθεση, να βρείτε μια έκδηλη χορευτικότητα που να κολλάει σε ένα οποιοδήποτε dj set. Παρόλα αυτά, η μαζική περικύκλωση της θορυβώδης μελωδίας τείνει να θυμίζει μια ζωντανή ρυθμολογία. Στην εκτέλεση του Mark Fell, δυστυχώς πέρα από το ηχητικό ενδιαφέρον, τίποτα δεν δικαιολογεί τα σχεδόν δώδεκα λεπτά της διάρκειας του.

Ενημερωτικά, το συγκεκριμένο δισκάκι πρόκειται να υποδηλώσει το ύφος του νέου ολοκληρωμένου album του Fennesz που πρόκειται να βγει σε λίγους μήνες. Εν μέσω της ακμής που σημειώνει η dance σκηνή, το μόνο σίγουρο είναι πως η αιρετική ματιά του συγκεκριμένου παραγωγού θα φαντάζει άκρως επίκαιρη.

Perc – Pure And Simple (sleaze records)

Ως τώρα, με τον σκυθρωπό Λονδρέζο έχουμε ασχοληθεί μόνο με κυκλοφορίες που είτε του ρεμιξάρουν κομμάτια του, είτε ο ίδιος ρεμιξάρει άλλους. Το ίδιο του το έργο έχει μείνει παραμελημένο, αδίκως μιας και μέσα από αυτό παραδόξως εμφανίζει ποικίλες πτυχές πάνω στην έννοια του πειραγμένου techno με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Ενδεικτικά παραδείγματα ως προς αυτό το γεγονός ήταν το A New Brutality ep που βγήκε το καλοκαίρι και το Serious Moonlight ep που επανακυκλοφορεί μετά από δέκα χρόνια.

Εδώ με βάση και το όνομα του label που αναλαμβάνει την ευθύνη δίσκων καθαρά για τις πίστες, οι πειραματισμοί έχουν εκλείψει σε μεγάλο βαθμό. Το ομώνυμο κομμάτι είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει ο τίτλος του, απλοϊκό στην σύλληψη του και αγνό στην επιθετικότητα που εκφράζει. Από την άλλη όλα τα remixes με επικεφαλή αυτό του Ben Sims, αν και δεν απομακρύνονται πολύ από την αρχική ύλη, προσφέρουν διαφορετικές διαδρομές. Του Ben για παράδειγμα ακούγεται πιο ερωτική η εκτέλεση, ενώ και οι άλλες δυο του ep βγάζουν μια πιο ωμή ταλάντευση ανάμεσα στον κάθετο ρυθμό. Συνολικά, μια κυκλοφορία που συντηρεί την φήμη του Perc ως έναν από τους κορυφαίους πρεσβευτές του σύγχρονου techno.

Raiz & Jeff Derringer – Deception ep (electric deluxe)

Η electric deluxe είναι το δισκογραφικό όχημα του διάσημου παραγωγού που ονομάζεται Speedy J και ως φυσικό επακόλουθο, πέρα από τις δικές του δημιουργίες, παρέχει τον χώρο σε  συγγενικές με τον ήχο του κυκλοφορίες άλλων ονομάτων. Γενικότερα, η τάση να δοθεί προτεραιότητα στην εξέλιξη της τεχνολογίας που αφορά την μουσική παραγωγή, έχει αποβεί εις βάρος της ίδιας της μουσικής έμπνευσης, με αποτέλεσμα η εν λόγω εταιρία να ψαρεύει σε ρηχά νερά.

Ευτυχώς αυτή εδώ η κυκλοφορία σπάει λίγο το παγιωμένο κλίμα που αναφερθήκαμε και βγάζει πέρα από μια εναρμόνιση με το τι παίζεται σήμερα, ένα πηγαίο χορευτικό συναίσθημα. Πέρα από τα δυο στρωτά κομμάτια του τρίο που αποτελείται από τα αδέρφια Vidal και Vangelis Vargas που αποκαλούνται Raiz, και του Jeff, την παράσταση κλέβει το remix του Edit Select.

Το κομμάτι αυτό είναι ένα ορθό παράδειγμα στο πώς ένας παραγωγός οφείλει να δουλεύει πάνω σε ένα remix, κοιτάζοντας να το ανασκευάσει συθέμελα και όχι απλά να του δώσει έναν ελαφρώς εντονότερο ρυθμό.

Μπάμπης Κολτράνης