Sohrab  – You Are Not Alone III (Touch)

Ο Sohrab είναι ένας Ιρανός του οποίου η ιστορία απηχεί μια από τις αμέτρητες περιπτώσεις προσφυγιάς από τα ανατολικά του κόσμου προς την κεντρική Ευρώπη. Γεννημένος στην Τεχεράνη το 1984, έφτιαξε στην εφηβεία του μια punk μπάντα με τον αδερφό του. Ήταν η εποχή που ξεκίνησαν οι πιέσεις από το καθεστώς στις έτσι και αλλιώς παράνομες συναυλίες «ξενόφερτης» μουσικής, σε σημείο να φτάσει να τον έχει ολοκληρωτικά αποκλεισμένο από τον έξω κόσμο. Με διάφορους τρόπους τελικά κατάφερε να φτάσει στο Βρανδεμβούργο της Γερμανίας ζητώντας επίμονα άσυλο.

Η πρώτη αίτηση του έλαβε αρνητική απάντηση και η κυκλοφορία αυτή έχει ακριβώς τον στόχο να δείξει αλληλεγγύη, ηθική και οικονομική, στην προσπάθεια του να μείνει στην Γερμανία. Να σημειωθεί πως αποτελεί το τρίτο μέρος μιας σειράς κυκλοφοριών όπου αρκετοί μουσικοί, όπως λόγου χάρη εδώ ο Jim O’ Rourke, πειραματίζονται πάνω στο υλικό του θαυμάσιου ambient ντεμπούτου του Sohrab A Hidden Place. Μια συλλογή λοιπόν χαμηλόφωνων, αφηρημένων και σχεδόν αναιμικών ηχοστρωμάτων που βγήκε για καλό σκοπό.

Aidan Baker – Isolated Landscapes : a singles collection (name your price)

Δικαίως ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί αν ο συμπαθητικός Aidan έχει κάποιο βύσμα και συνεχώς αναφερόμαστε στο όνομα του, εδώ στο against the silence. Για την ακρίβεια η ρίψη νέων κυκλοφοριών του, θυμίζει σε συχνότητα και ταχύτητα ένα μπαλάκι σε παιχνίδι πινγκ πονγκ μεταξύ πρωταθλητών του αγωνίσματος. Η προσοχή μας όμως κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, καθώς εδώ συγκεκριμένα έχουμε μια συλλογή παλαιότερων σπάνιων κομματιών του, αρκετά υψηλού επιπέδου. Ίσως για πρώτη φορά μας δίνεται η ευκαιρία μέσω τρίλεπτων συνθέσεων του να εισπνεύσουμε τον ήχο-σφραγίδα του δημιουργού.

Μια συλλογή όπου περιέχονται πολλά από τα στοιχεία που συναντά κανείς στο πολυεπίπεδο έργο του. Κυρίως όμως δεσπόζει η κιθάρα του με το αργό και απαλό παίξιμο του, όπου σμιλεύει είτε στοιχειωμένες μελωδίες, είτε νηφάλιες ατμόσφαιρες. Το γεγονός της παράθεσης τόσων μελωδικών ιδεών έχει ως αποτέλεσμα το συγκεκριμένο album να αναδεικνύεται ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα του των τελευταίων χρόνων. Τελικά το να σκαλίζεις τα παλιά σου κιτάπια φέρνει μερικές φορές πέρα από μια ισχυρή δόση νοσταλγίας, μια αίσθηση γαλήνιας κάθαρσης.

Thisquietarmy – Phantom Limbs (Land Of Decay)

Μιας που μιλήσαμε για κιτάπια, να τος και ο συνοδοιπόρος του Aidan που ακούει στο όνομα Eric Quach και που πολλάκις έχουμε αναφερθεί στις φετινές του συνεργασίες. Ξέθαψε και αυτός τέσσερα κομμάτια που του είχαν ξεμείνει από το μεσοδιάστημα μεταξύ του Aftermath και του πρόσφατου Vessels, και τα κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό κασετών! Παραδόξως υπάρχει μια αναβίωση αυτού του μέσου που ανέθρεψε πολλές γενιές και ίσως για αυτό ένα κασετόφωνο σήμερα παραπέμπει στην εποχή των δεινοσαύρων.

Δεν είναι όμως μόνο προσεγμένο το περιτύλιγμα της κυκλοφορίας αυτής αλλά και το περιεχόμενο του. Μπορεί να μην ξεφεύγει καθόλου από ότι μας έχει συνηθίσει στις πιο drone ambient δουλειές του αλλά παρέχει την ηχητική πλατφόρμα όπου περιμένεις με το εισιτήριο χωρίς να σε νοιάζει ο τελικός προορισμός. Ένα εισιτήριο που είναι έτοιμο να εκραγεί, όπως θα έλεγε και μια ψυχή, αλλά προς το παρόν σιγοκαίει σαν την καύτρα ενός τσιγάρου στο απόλυτο σκοτάδι.

Μπάμπης Κολτράνης