Αισθάνομαι τόσο αβέβαιος

Καθώς παίρνω το χέρι σου

Και να σε οδηγήσω στην πίστα

Όπως η μουσική πεθαίνει

Κάτι στα μάτια σου θυμίζει μια ασημένια οθόνη

Και όλα τα θλιβερά αντίο της.

Ποτέ δεν θα χορέψω ξανά

Ένοχα πόδια δεν έχουν ρυθμό

Αν και είναι εύκολο να προσποιούμαστε

Ξέρω ότι δεν είσαι ανόητος

Πρέπει να ήξερα καλύτερα από το να απατήσω ένα φίλο

Και να χάσω μια ευκαιρία που μου είχε δoθεί.

Έτσι είμαι ποτέ δεν θα ξαναχορέψω με τον τρόπο που χόρεψα με σένα.

 

Ο χρόνος δεν μπορεί ποτέ να επιδιορθώσει

την απρόσεκτη ψίθυρο ενός καλού φίλου.

Για την καρδιά και το μυαλό

Η άγνοια είναι καλή

Δεν υπάρχει καμία άνεση στην αλήθεια

Ο πόνος είναι το μόνο που θα βρείς

Απόψε η μουσική φαίνεται τόσο δυνατή

Εύχομαι ότι θα μπορούσαμε να χάσουμε αυτό το πλήθος

Ίσως είναι καλύτερα έτσι

θα πληγώναμε ο ένας τον άλλο με τα πράγματα που θέλουμε να πούμε

Θα μπορούσε να ήταν τόσο καλά μαζί

Θα μπορούσαμε να είχαμε ζήσει για πάντα αυτόν τον χορό

Αλλά τώρα ποιος θα κρατήσει τον χορό μαζί μου

Παρακαλώ μείνε.

 

Τώρα που έχεις φύγει…

Ήταν ό, τι έκανα λάθος.

Τόσο λάθος που έπρεπε να με αφήσεις μόνο μου.

 

 

Άλλη μια φορά που σε ζητώ

ξανά και σ΄έχω ανάγκη πώς να λυτρωθώ δεν είναι έτσι απλό

σβήνω μόλις σε σκεφτώ ακόμα σ΄αγαπώ.

 

Και θέλω να σε δω ξανά, δεν αντέχω να σε χάσω,  ξέρω φταίξαμε κι οι δυο μα δεν είναι αργά.

Νιώσε με λιγάκι έστω μια φορά, μη ζητάς να σε ξεχάσω, μη μ΄αφήνεις μεσ΄τη μοναξιά, γύρισε ξανά.

 

Άλλη μια φορά η νύχτα φεύγει κι είμαι μόνος, όπου και να πας, όποιον κι αν φιλάς, στο βάθος ξέρω πως κι εσύ ακόμα μ΄αγαπάς…

Τι άλλο πρέπει να σου πω μακριά σου δεν μπορώ να ζω, φτάνει, έλα μαζί να βρούμε μία λύση μία καινούρια αρχή.

Τι άλλο πρέπει να σου πω μακριά σου πάω να τρελαθώ, δεν πάει άλλο, φτάνει εδώ, θα χαθώ. ..

 

Γύρνα ξανά…θέλω να σε δω ξανά…πώς μπορείς να ζεις μακριά…