Ο Takis (Παναγιώτης Βασιλάκης), είναι γνωστός γλύπτης με πάρα πολλές εκθέσεις στην καριέρα του, από το 1946 που ουσιαστικά ξεκίνησε. Τα πρώτα του έργα ήταν από γύψο, σίδερο, ακόμα και ξύλο. Σύντομα όμως το ενδιαφέρον του στράφηκε στα φαινόμενα του μαγνητισμού και ηλεκτρομαγνητισμού. Τα οπτικά εφέ, καθώς και οι κινητικές παρενέργειες που προκαλούνται στα αντικείμενα, που αποτέλουν το θέμα, από την παρεμβολή των φαινομένων αυτών, ο καλλιτέχνης τα μετατρέπει σε εικαστική δημιουργία.
Κάπου εκεί είναι που αρχίζει να τον απασχολεί και η ηχητική παλέτα που φωλιάζει στα μαγνητικά κύματα, και προκύπτει μέσω του ηλεκτρισμού. Αυτό που βασικά αναζητά είναι η πρωτογενής πηγή για τη δημιουργία του ήχου, καθώς και πως αυτή προκύπτει από την αυθαίρετη επέμβαση του δημιουργού-καλλιτέχνη. Τα περίφημα ηχογλυπτά του Τakis είναι γεγονός. Παρουσιάζονται σε όλο το κόσμο σε μουσεία και concert halls. Η απήχηση είναι πολύ μεγάλη όχι μόνο στον καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά και στον επιστημονικό, ενώ κερδίζουν πολλές διακρίσεις και βραβεία. Το περιοδικό Νew Scientist τον συμπεριέλαβε μαζί με τον Iannis Xenakis και John Cage στους σημαντικότερους εκφραστές της μουσικής πρωτοπορίας του 20ου αιώνα.
Το 1974 με τη βοήθεια του συλλέκτη Αλέξανδρου Ιόλα κυκλοφορεί στο label του Pierre Cardin μια επιμελημένη έκδοση δίσκου επτά ιντσών με ένθετα, και σημειώσεις του William Burroughs μεταξύ πολλών άλλων. Ο τίτλος της έκδοσης αυτής ήταν Μusicales.
Πέντε χρόνια αργότερα συμπράττει με τον Κορεάτη Nam June Paik όπου το πιάνο του πρώτου, και τα μεταλλικά αντικείμενα του δεύτερου βουτούν στα βαθειά νερά της musique concrete και μας προσφέρουν άλλο ένα ενδιαφέρον δισκογραφικό πόνημα.
Πρόσφατα η ιταλική alga marghen κυκλοφόρησε το lp “Pendules Magnetiques”. Επαναλαμβανόμενοι ήχοι μέσω μαγνητικών κυμάτων.
Αnalogikos
Πολύ καλή δημοσίευση!!! Με σωστές λεπτομέρειες.